Buiten Bethl'em, op de weide,
Toefde om 'tuur van middernacht
Eene schaar van arme herders,
En hield bij de kudde wacht;
Eenzaam was het om hen henen,
En het, weder koud en guur,
En een wolkensluijer dekte
Maan en sterren in dit uur.
Op eenmaal, ziet!
Het duister vliedt
En ijlings schiet, —
Gelijk bij 't ochtendkrieken
De zonnegloor,
Een Eng'lenkoor
De wolken door,
Op goudgekleurde wieken.
Door Gods heerlijkheid omschenen,
Valt het herd'rental ter aard.
Als een Engel Gods hen nadert
En hun zegt: „weest niet vervaard:
Ik verkond een blijde boodschap
Heden is” — zoo klinkt zijn stem, —
„'s Werelds Heiland U geboren
In een stal te Bethlehem.”
Ja, herd'renstoet,
Snelt heen en spoedt,
Brengt d' eersten groet,
In d' eenvoud van uw harte,
Aan uwen Heer ;
Ginds ligt Hij neêr,
Zoo zwak en teêr
In armoede en in smarte.
De Eng'len stijgen nu weêr opwaarts,
En zij zingen: God zij eer
In den hoogen, en op aarde
Aan het menschdom vrede weêr.
Maar de blijde herd'ren spreken:
„Komt, naar Bethl'em gesneld
Laat ons 't woord zien dat geschied is,
Zoo ons de Engel heeft gemeld.”
O herdrenrij!
Ja, zoo als gij
Aanbidden wij
En vallen met u neder
Het oog gerigt
Op 't god'lijk wicht
Dat nederligt
Op stroo en schreit zoo teeder.
Kersnacht, dierbaar aan ons harte,
Kindje, kribbe, herd'rental,
Englenzangen, eer, ja, sterf ik,
Eer ik U vergeten zal.
Blij geboortefeest des Heeren,
Telkens, telkens, als gij keert,
Vieren we U met blijde lied'ren,
De Eng'len hebben 't ons geleerd.
En jaar aan jaar
O, herdrenschaar
Volg ik U dáár,
Waar 't heil ons werd beschoren,
Dáár dan herdacht
Wat in dien nacht
Eens werd volbragt,
Toen Jesus is geboren.