En treden nu onze geestelijken van de verschillende gezindten op, om aan zoo’n wanordelijken, dwazen toestand een einde te helpen maken? Bestudeeren zij de sociale kwestie? Och, neen, ze verklaren bijbelteksten en schrijven berusting voor! En vertrouwen op den »Hemelschen Vader”, die kastijdt wien hij liefheeft en die alle dingen ten goede zal doen medewerken voor hen die gelooven! Zij zingen wat het meisje zong, dat Heine ontmoette aan de Duitsche grens, zooals hij ons mededeelt in schoone Duitsche verzen, die ik hier, helaas slechts kan weergeven in Hollandsche rijmelarij:
Zij zong het oude berustingslied,
Het »eia popeia" der papen,
Waarmee men dien goeden lummel, het volk,
Als hij schreit, weer tracht te doen slapen.
Ik kan niet nalaten, hier nog eenige coupletten uit hetzelfde gedicht bij te voegen, waarin Heine ons verhaalt, hoe hij denkt over het nut van dat oude berustingslied. Zij luiden als volgt:
Ik ken die wijs, ik ken ook dien tekst;
Ik ken bovendien menigen pater;
In stilte doen zij zich te goed aan wijn,
Luid predikend: »Geliefden, drinkt water!”
Een nieuwe wijs, een vroolijker lied
Wil ik voor u zingen, mijn vrinden!
Ik zeg u: We kunnen op aarde reeds
Het beloofde Hemelrijk vinden!
Er is hier op aarde brood genoeg
Voor alle hong’rige monden;
Ook rozen en myrthen, genot en lust,
Ze worden genoeg nog gevonden.
Ja, brood en geluk voor iedereen,
Dat zij onze leus hier op aarde:
De hemel heeft in onze oogen toch
Voor eng’len en vog’len slechts waarde.
En krijgen wij vleugelen na onzen dood,
Fan is ’t tijd genoeg opwaarts te zweven;
In afwachting daarvan trachten wij
Hier beneden menschwaardig te leven.
HOOFDSTUK XV.
Reeds eenige malen noemden wij in dit boekje onder de verschillende sekten de Modernen op. Met deze mannen hebben wij nog een extra-appeltje te schillen, daar ook zij zich, en lang niet in de laatste plaats, schuldig maken aan denzelfden verstandsmoord als de anderen. Wellicht staan zij zelfs in het berusting-preeken geheel vooraan, of althans in de voorste rijen.
