Pagina:In de sneeuw.djvu/228

Deze pagina is gevalideerd

226

verwoeste schuur der pastorie lag verspreid, zou het frissche groen ontluiken.




Daarom, als geduldig wachtende op dien tijd, rolde de zee kalm hare golven tusschen steenen en groeven, terwijl nog de sneeuw viel — dicht, donzig en zwaar.