Adiós, mamá Carlota

< Portaal:Muziek

De bron van deze tekst is onbekend

Bij dit document is geen bron vermeld. Een bron is een publicatie van een document in oorspronkelijke vorm. Dit is bij voorkeur een gescand document dat geüpload is naar Wikimedia Commons en proefgelezen is door Wikisource. Help Wikisource door de bron van dit document te vinden.

Adiós, mamá Carlota
Auteur	Vicente Riva Palacio
Genre(s)	Lied, satire
Brontaal	Spaans
Datering	1866
Bron
Auteursrecht	Publiek domein

Een alternatieve versie van de laatste twee coupletten gaat als volgt:

Alegre el marinero con voz pausada canta, y el ancla ya levanta con extraño rumor. La nave va en los mares, botando cual pelota; Adiós, Mamá Carlota. Adiós mi tierno amor.	Vrolijk zingt de zeeman met kalme stem, het anker wordt al gelicht met een raar geluid. De boot gaat over de zeeën, stuiderend als een bal; Vaarwel, mama Carlota. Vaarwel mijn tere liefde.
De la remota playa te mira con tristeza la estúpida nobleza del mocho y el traidor. En lo hondo de su pecho ya sienten su derrota; Adiós, Mamá Carlota. Adiós mi tierno amor.	Van een afgelegen strand ziet de stomme adel je met verdriet, reactionair en veraderlijk In het diepst van hun hart voelen ze al hun nederlaag; Vaarwel, mama Carlota. Vaarwel, mijn tere liefde
Acábanse en Palacio tertulias, juegos, bailes; agítanse los frailes en fuerza del dolor. La chusma de las cruces gritando se alborota; Adiós, Mamá Carlota, Adiós mi tierno amor.	In het Paleis eindigen bijeenkomsten, spellen, bals; de monniken maken zich druk overmand door pijn. Het gepeupel bij de kruisen windt zich schreeuwend op; Vaarwel, mama Carlota. Vaarwel, mijn tere liefde.
Murmuran sordamente, los tristes chambelanes, lloran los capellanes y las damas de honor. El triste Chuchu Hermosa canta con lira rota: Adiós, Mamá Carlota. Adiós mi tierno amor.	Ingehouden fluisteren de droevige kamerheren, de kapelaans huilen en de eredames ook. De trieste Chuchu Hermosa zingt met gebroken lier: Vaarwel, mama Carlota. Vaarwel, mijn tere liefde.
Y tanto los chinacos que ya cantan victoria, guardando tu memoria sin miedo ni rencor, dicen mientras el viento tu embarcación azota; Adiós, Mamá Carlota. Adiós mi tierno amor.	En alle chinaco's die al victorie kraaien, je herinnering bewakend zonder angst of wrok, zeggen terwijl de wind je boot teistert; Vaarwel, mama Carlota. Vaarwel, mijn tere liefde.

Murmuran sordamente,
los tristes chambelanes,
lloran los capellanes
y las damas de honor.
Y en tanto los chinacos
que ya cantan victoria,
guardando tu memoria
sin miedo ni rencor,
dicen mientras el viento
tu embarcación azota;
Adiós, Mamá Carlota.
Adiós mi tierno amor.
Adiós, Mamá Carlota.
Adiós mi tierno amor.
Adiós, Mamá Carlota.
Adiós mi tierno amor.

Ingehouden fluisteren
de droevige kamerheren,
de kapelaans huilen
en de eredames ook.
En alle chinaco's
die al victorie kraaien,
je herinnering bewakend
zonder angst of wrok,
zeggen terwijl de wind
je boot teistert;
Vaarwel, mama Carlota.
Vaarwel, mijn tere liefde.
Vaarwel, mama Carlota.
Vaarwel, mijn tere liefde.
Vaarwel, mama Carlota.
Vaarwel, mijn tere liefde.