| Dit is een overzicht van de (vertaalde) paragrafen van boek XII
67
|
1. En alles is zo spoedig bekend gweorden, dat door de geschiedschrijvers van die tijd is overgeleverd, dat het vergif in een uiterst smakelijke boletum was ingespoten, en dat de kracht van het gif niet meteen doorzien is, hetzij door achteloosheid, hetzij door Claudius' dronkenschap; ook scheen een aanval van diarree zijn redding te zijn. 2. Daardoor is Agrippina hevig verschrikt geraakt en, omdat ze de strengste straffen gevreesd moest hebben, deed zij, met achteloosheid van haar reputatie, een beroep op zijn lijfarts, Xenofoon, van wie de medeplichtigheid bij de afschuwelijkheid al van tevoren was geregeld. Hij schijnt toen een veer, ingesmeerd met snel vergif, neer te hebben gelaten in de keel van hem, alsof hij de inspanning van het overgeven hielp, terwijl hij heel goed besefte dat de ergste misdaden beginnen met gevaar, en worden beloond met een premie.
