Apocriefe boeken/1 Makkabeën 15
|
1 Makkabeën 15 | |
| Auteur | Anoniem |
| Genre(s) | Religie |
| Brontaal | Nederlands |
| Datering | 1906 |
| Vertaler | Adolf Visscher (1686-1746) |
| Bron | Anoniem (1906) De apocriefe boeken. Uit de Hoogduitsche vertaling van M. Luther eertijds door Adolf Visscher in het Nederduitsch overgezet, [Amsterdam]: Nederlandsch Bijbelgenootschap, pp. 126-127. Zie Bestand:De apocriefe boeken p 126.jpg en Bestand:De apocriefe boeken p 127.jpg. |
| Auteursrecht | Publiek domein |
|
[...] HOOFDSTUK 15. Verbond van Antiochus van Syrië met de Joden en hunne vriendschap met de Romeinen. | ||
| OOK schreef koning Antiochus, Demetrius’ zoon, uit de eilanden aan | ||
| 2 | Simon en het Joodsche volk aldus: Koning Antiochus biedt den hooge- | |
| 3 | priester Simon en het Joodsche volk zijne groetenis aan. Vermits eenige | |
| oproermakers mij mijn erfelijk koninkrijk ontnomen hebben, denk ik | ||
| het weder in te nemen en weder aan de rechte erfgenamen te brengen, | ||
| en heb daarom vreemd krijgsvolk aangenomen en schepen laten maken; | ||
| 4 | en ik wil in het koninkrijk trekken, opdat ik de oproermakers straffe, | |
| die groote schade in mijn koninkrijk doen en vele steden verwoest hebben. | ||
| 5 | Daarom scheld ik u kwijt, alwat de koningen tevoren u kwijtscholden | |
| 6 | hebben, en geef u macht om eigen munt te slaan in uw land. 7 En | |
| a Jeruzalem en het heiligdom zullen vrij zijn; gij zult ook behouden alle | a 1 Makk. 10 : 31. | |
| vestingen, welke gij gebouwd en tot nu toe in bezit gehad hebt, en alle | ||
| 8 | krijgstoerusting, welke gij gemaakt hebt. En ik scheld u kwijt alwat | |
| men den koning schuldig is, of wat den koning toebehoort, van dezen | ||
| 9 | tijd af, en vervolgde altoos. En indien wij ons koninkrijk weder ver- | |
| overen, zullen wij u en uw volk en den tempel nog grooter eer bewijzen, | ||
| zoodat gij in het koninkrijk zult geroemd worden. | ||
| 10 | In het honderdvierenzeventigste jaar kwam Antiochus weder in zijn | |
| erfland, en al het krijgsvolk viel van Tryfon tot hem af en zeer weinig | ||
| 11 | bleef er bij Tryfon. Toen nu koning Antiochus hem achterna trok, | |
| 12 | vluchtte hij naar Dora, aan de zee; want hij zag, dat het met hem uit | |
| 13 | was en dat het krijgsvolk van hem afviel. Maar Antiochus trok hem | |
| na tot Dora toe, met honderdtwintigduizend man te voet en achtduizend | ||
| 14 | man te paard, en belegerde de stad te land en te water, zoodat er | |
| niemand kon uit- of inkomen, | ||
| 15 | Omtrent dezen tijd kwamen van Rome b Numenius en de anderen, | b 1 Makk. 12 : 16. |
| die met hem gezonden waren, en brachten brieven aan de koningen | 1 Makk. 14 : 24. | |
| 16 | en landschapen, die aldus luidden: Lucius, consul der Romeinen, | |
| 17 | biedt koning Ptolemeüs zijne groetenis aan. Simon, de hoogepriester, | |
| en het Joodsche volk hebben gezanten tot ons gezonden, om de | ||
| 18 | vriendschap en het verbond tusschen one te vernieuwen, en hebben | |
| 19 | ons daarbij een gouden schild van duizend ponden gezonden. Daarom | |
| schrijven wij aan de koningen en andere machten, dat zij niets tegen | ||
| de Joden zullen doen, en tegen hen en hunne steden en landen niet | ||
| 20 | optrekken; dat zij ook niemand tegen hen helpen zullen; want wij heb- | |
| 21 | ben het schild van hen aangenomen. Bijaldien ook eenige ongehoorzamen | |
| uit hun land tot u gevloden zijn, zoo wilt hen toch aan den hoogepriester | ||
| 22 | Simon overleveren, opdat hij ze naar zijne wet straffe. Alzoo schreven | |
| zij ook aan koning Demetrius, aan Attalus, aan Aretas, aan Arsaces, | ||
| 23 | en in alle landen, ook aan Sampsaces, en aan die te Sparta, naar Delus, | |
| Myndus, Sicyon, Carië, Samos, Pamfylië, Lycië, Halicarnassus, Rhodus, | ||
| 24 | Fasélis, Côs, Sidé, Gortyna, Cnidus, Cyprus en Cyréne. En het afschrift | |
| dezer brieven zonden zij aan den hoogepriester Simon en aan het Joodsche | ||
| 25 | volk. Ondertusschen bracht Antiochus nog een ander heir voor Dora, | |
|
| ||
| om de stad harder te belegeren, en maakte krijgstoerusting daarvoor | ||
| en bestormde de stad hevig; zoodat Tryfon daarin besloten was en niet | ||
| 26 | in- noch uit kon komen. En Simon zond aan Antiochus tot hulp twee- | |
| duizend man, goed uitgelezen volk, en veel goud en zilver en wapenen. | ||
| 27 | Maar Antiochus nam dat niet aan en hield niet hetgeen hij tevoren | |
| 28 | toegezegd had en wendde zich geheel van Simon af en zond een van | |
| zijne vrienden, genaamd Athenobius, tot hem, om met hem te onder- | ||
| handelen en te zeggen: Gijlieden hebt Joppe en Gazara ingenomen en | ||
| den burg te Jeruzalem, hetwelk alles tot mijn koninkrijk behoort, en | ||
| 29 | het land rondom verwoest, en in mijn koninkrijk groote schade gedaan | |
| 30 | en mijn erfland ontnomen. Daarom eisch ik deze steden weder van u, | |
| welke gij mij ontnomen hebt, en alle schatting der steden, welke gij | ||
| 31 | in bezit hebt buiten het land van Juda. Maar, bijaldien gijlieden mij | |
| dat niet weder overleveren wilt, zoo geeft mij voor de steden vijfhonderd | ||
| talenten zilver, en voor de schade en schattingen óók vijfhonderd talenten. | ||
| Maar, bijaldien gijlieden ook dat niet denkt te doen, zullen wij tegen u | ||
| 32 | optrekken. Toen nu Athenobius, de vriend des konings te Jeruzalem | |
| kwam, en zag Simons heerlijkheid en de pracht van goud en zilver, en | ||
| hoe hij voor het overige toegerust was, verwonderde hij zich zeer en | ||
| 33 | hield hem vóór wat de koning hem bevolen had. Daarop gaf Simon hem | |
| dit antwoord: Het land, hetwelk wij weder veroverd hebben, is ons | ||
| vaderlijk erf en behoort niemand anders toe; maar onze vijanden hebben | ||
| 34 | het een tijd lang met geweld en onrecht in bezit gehad; daarom hebben | |
| wij nu het onze weder aan ons gebracht, en aan niemand het zijne | ||
| 35 | ontnomen. Maar dat gij daarover klaagt, dat wij Joppe en Gaza inge- | |
| nomen hebben, daarvan is dit de oorzaak: men doet daaruit aan ons | ||
| land en ons volk groote schade; echter willen wij daarvoor betalen | ||
| 36 | honderd talenten. Daarop gaf Atenobius geen antwoord, maar werd | |
| toornig en trok weder weg tot den koning en zeide hem Simons ant- | ||
| 37 | woord en zijne heerlijkheid en wat hij gezien had. Toen werd de koning | |
| zeer toornig; maar Tryfon verwijderde zich te water en vluchtte naar | ||
| 38 | Orthosias. Toen maakte de koning Cendebeüs tot hoofdman over het | |
| 39 | land aan de zee en gaf hem krijgsvolk te paard en te voet, en beval | |
| hem, dat hij zich legeren zou aan de grenzen van Judéa, en aldaar de | ||
| stad Cedron met hare poorten zou bevestigen en in het land der Joden | ||
| 40 | vallen; maar de koning joeg Tryfon na om hem te vangen. Toen nu | |
| Cendebeüs te Jamnia kwam, tastte hij de Joden aan, verwoestte hun | ||
| land en liet veel volk ombrengen en nam vele lieden gevangen en | ||
| 41 | voerde hen weg en bouwde de stad Cedron; en hij leide er krijgsvolk | |
| in, opdat zij daar, aan de grenzen, zouden uitvallen en de wegen van | ||
| Judéa onveilig maken, gelijk de koning hem bevolen had. | ||