Auteur:Horatius
| Quintus Horatius Flaccus | |
 | |
| Geboren | Venosa, 65 v. Chr. |
| Overleden | Rome, 8 v. Chr. |
| Nationaliteit | Romein |
| Genre(s) | poëzie |
| Taal of talen | Latijn |
| Belangrijkste werk(en) | zie lijst |
 | |
Quintus Horatius Flaccus (65 - 8 v.Chr.) was een Romeins dichter.
Werk bewerken
- Epodae (Epoden, 41-30 v.Chr.): in navolging van de Griekse dichter Archilochus probeert hij zijn gevoelens van onbehagen en rancune een plaats te geven door er gedichten aan te wijden.
- Sermones (Satiren, 35-30 v.Chr.): in navolging van de Romeinse dichter Lucilius stelt hij door middel van met milde spot in gesprekken (Lat.: sermones) dwaasheden en fouten van het Romeinse volk aan de kaak.
- Carmina (Oden, vanaf 30 v.Chr.): in navolging van de Griekse lyrici, vooral Alcaeus en Sappho, verwerkt hij allerlei onderwerpen in korte, lyrische gedichten.
- Epistulae (20 en 14 v.Chr.): net als in de Sermones bekritiseert hij de volkse dwaasheden, alleen minder scherp.
- Ars poetica (12 v.Chr.): ook bekend als de Epistula ad Pisones, een leerdicht over het schrijven van poëzie.
- Carmen saeculare (17 v.Chr.): het Eeuwgedicht dat Horatius schreef voor het eeuwfeest dat aanvang juni 17 v.Chr. in Rome gevierd werd. Het Carmen saeculare bestaat uit negentien strofen van vier verzen (totaal: 76 verzen); de dichter richt zich tot Apollo en Diana. Het Eeuwgedicht werd gezongen door koren van jongens en meisjes.