Bredero/Aen mijn Heere J. Rutgers

AEN MIJN HEERE J. RUTGERS, RAEDT VAN DEN CONINCK VAN SWEDEN, WENSCHT G. A. BREDEROO GELUCK OP DE REYSE.

Voyse: Phebe quy le mesme Jour.

   Ghy stroom Godinnen gladt
De met u snellen vloet
De Bataviersche Stadt
Maeckt Rijck en mild’lijck voet,
Wiens Vader de Rijn
Met eed’len Wyn,
Met syn Garst, met syn Graan,
Met syn Steen, met syn Staal,
Met syn Hout en Metaal
Gants de Wal, gants de Waal
Bestapelt en doet staen,
Ist u om roem, stelt Rutgers boven aen.

    O Eer van ’t Vaderlandt,
Cieraet van ’t groot gheslacht,
Door wiens begaaft verstant
Batavy is vol Pracht,
Want Heerlijcker Man
Noyt Moeder wan
Voor wiens raat, voor wiens Gheest
Selfs de Turck, selfs de Tart,
Selfs de Pers, selfs de Parth,
Selfs de Pool en Samart,
De minst en oock de meest
Vol angst, vol schrick, des Rutgers syn bevreest.

    Maer ghy betraent, bedoudt
Nu bos Goddinnen syt,
Zilvanus in het Woudt,
Wert nu syn vreuchde quyt:
Al ’tspringende goet
Heeft nu geen moet,
Pan die sucht, Pan die schreyt,
Pan die roept, Pan die raast,
Pan die bloet, Pan die blaast,
Pan die verdwynt, Pan verdwaast,
De Satyrs is het leyt
Dat Rutgers uyt haer soet gheselschap scheyt.

    Ghy Gooden vander Zee,
Ghy Heylicheytjens goet
En ghy Sirenen mee,
Comt singhet hem te moet,
Komt Hemels gheclanck,
Comt soeten sanck
Verdryven syn verdriet.
Speelt op Lier, speelt op luyt,
Speelt op Schulp, speelt op fluyt,
Speelt op ’t Schip, speelt om schuyt
Een hooch en God’lijck Liedt,
Op dat Rutgers gheen ongheneucht gheschiet.

    Ick sie hy is ghelandt,
Ick sie hem moedicht gaen
Op ’t Rijcke Sweetse strandt
Den Koningh spreecken aen,
Den matighen Heldt,
Den Vorst van ’t Velt,
Hooch van hart, hooch van handt,
Schoon van lijf, schoon van leen,
Eel van Ziel, eel van zeen,
Wijs van raet, wijs van reen,
Nu synd’ in ons verbant
Om Mosch en Pool te brenghen heel tot schandt.

Regel 5 en 6 van elk vers worden bij het zingen herhaald.