Bredero/De Liefde doot

AMOUREUS-LIEDTJEN.

Op de Voyse: Schoon Liefjen jent, seer excellent, &c.

De Liefde doot mijn schaemte root
Door t’ fel bedwinghen
Dwinght my de noot nu aen een twijffel groot,
Merckt o Mondeken root
Met een voordracht op mijn singhen.

Mijn hart voorwaer dat sucht seer swaer,
Met in wendich my claaghen.1
O lief eerbaer, Isset u wille maer
Ghy moet diet haest van daer,
Met u lieve jonst, verjaeghen.

Wilt ghy myn leyt en mijn droefheyt,2
Ghy sout met reden
Haest syn bereyt met troostelijck bescheyt,
’t Welck van my wert verbeyt,
Met grooter Lytsaemheden.

Och tis mijn pijn van u te syn,
Waerde Vriendinne,
Soo wert ghy mijn, die u oprecht en fyn3
En niet met valschen schyn,
Maer met mijn hart beminne.

Dat ghy, o Maecht, de Vlammen saecht,
Die mijn verteeren,
Of ’t geen my plaeght, antwoort soot u behaecht,
En soud u (Lief), ick vraecht,
Mijn droeve smart niet deren?

Ick meen wel jaet, Maechdelijck saet,
Bloemptje der Vrouwen,
Met raet en daet, u dienaer comt te baet
In dees bedroefde staet,
Soo ick u deught vertrouwe.

Voorts ick begheer met u in eer
Vreetsaem te leeven,
Al nae de leer van onse Godt den Heer,
Dat hy ons menschen teer
Tot stichtingh heeft ghegheven.

Mocht ick die sien nae wensch gheschien,
O Vrouw vol waerden,
Hier voor de lien, sou ick u Liefste bien
Mijn trouwe, als ghy dien
In t’ goet wilde aenvaerden.