Bredero/Deur myn verschalckte ooghen

LIEDEKEN.

Stemme: C’estoit une Fillie de noble coeur

Deur myn verschalckte ooghen
Is aangenaam myn smert,
Sou ick myn onwil dooghen,
Syt myn verwonnen Hert.
T’is een soet strengh ghebiedt
Van myn Princes ghepreese,
Die ick ghehoorsaem vreese;
Waart anders, t’waar my liedt.

Ick ben met Liefd ghevangen
Met een bedeckte list
Int hertelijck verlanghen
Schuylt, inwendich, een twist.
Behalven dit soo ist
Noch onbekent die gheene
Die my hulp kan verleenen,
Ick wout wel dat sy ’t wist.

Een twist om strijdt te maacken
Tusschen myn schaamt en Min,
D’een tracht nae het genaacken,
D’ander vreest het begin.
Wel hoe verwerde sin,
Ledt toch eens op u zaacken,
Daar ghy niet uyt sult raacken,
Maar wort’len dieper in.

Waar toe dan lang verborgen
Verborghen, groote strijt?
Waarlijck het is te sorghen,
Dat haar een ander vrijt.
Ontdeckt, t’is over tijdt,
T’is lang genoech gheleerde,
Kiest doch voor morghen heede,
Eert u berout en spijdt.

Laast had ick voorgenomen
Myn noot te klagen koen,
Helaas! int by een komen
Sonck my t’Hert inde Schoen!
Fy! ick dorstet niet doen.
d’Ov’rhand heeft schaamt gehouwen,
Bloot hart minde noyt Vrouwe:
Ick wil my anders spoen.

Al moet ick dus veel lijen,
Ick reekent voor gheluck
En treck een groot verblijen
Wt dees vrolijcke druck.
De lust maackt t’sware licht,
d’Onlust t’licht swaar doet schijne,
’k Verbly my in my pijne
Deurt waardich aangesicht.

Princes wie sou uyt spreecken
U Deuchden, of aanval!
Myn smert daer by geleecken
Is grooter van getal.
Op hoop ick leven sal
en denck de tijd sal leeren:
t’Gheluck dat kan verkeeren
’T geen my is teghen al.