Bredero/Twee-spraack van twee Buur-wyven

TWEE-SPRAACK VAN TWEE BUUR-WYVEN.

Stemme: ’t Schaep dat voer naer Alleckmaer.

    Lieve kyeren wat en deun?
A. Styve Piet Stayl-oors seun,
    Die sel de Bruygom worden.
R. Wat zegje van die snarre Teun,
    Neemt zy die slechte Jorden?

    Die kraftige Teun, dat spytig vel,
    Jenemy moer, ja wel, ja wel,
    Ick binder in verwondert:
    Hoe komtse an die reyn gesel?
    ’t Is ien giest wat geltet hongdert.
 
    Aale-buur, ja watje secht!
    Hoe raektse an de moye knecht,
    Dat dreutsche trotsche Teuntje?
    Al sin sen klieren wat boers en slecht,
A. ’t Is al ien weeligh seuntje.

    Niesje-buur, ay kom, hoor hier,
    Hy was tot lange Jaap te bier,
    Daer quam zy oock aen proncken,
    In hy was wat op zijn benier,
    Hiel over-stalligh droncken.

    En zy was t’ongenaertigh net,
    Te euvelijcke mooy, by get!
    Tros yemes vande meysjes;
    Sy liepen mit in kaar te bedt,
    Ick weet niet hoe veul reysjes.

    As Jorden dus met Teuntje lagh,
    Van ’s aves totten lichten dagh,
    Verleckert op dit snoepen,
    Quam lange Lijs daer op het slagh
    En die begon te roepen:

    Bruylift, Bruylift allegaer,
    Hier leggender twie by in kaer!
    Al ’t Jong spul quam mit kannen
    Ierst in, soo wees dit jonge Paer
    De saeck an goede mannen.

    As Styve Pietjen in ’t selsip kam,
    Hy gaf ien tonne-bier, ien ham,
    En vyf-en-twintigh koecken,
    Hier mag’re Marry van Billerdam
    Die ging de Bruydt daer doecken.

    Heer! het stonger so net om ’t lijf,
    Doe dronckme daer so fel en stijf,
    Ja mannen ende vrouwen,
    Hoe licht komt Jorden an ien wijf,
    Hy sel en Sundagh trouwen.