Da Costa/Luthers psalmlied
< Da Costa
| ← In het album der bewaarschool „Sophia” te Voorburg | Da Costa's Kompleete Dichtwerken (1876) door Da Costa | Naar Schotland → |
| Uitgegeven in 's-Gravenhage door D. A. Thieme. |
[ 672 ]
LUTHERS PSALMLIED.
Een vaste burcht is onze God,
een machtig schild en wapen,
[ 673 ]Hy redt ons uit het bangste lot,
hoe donker ’t sta geschapen.
Den ouden vijand mist
zijn weêrgalooze list,
en sterkt wapenkleeding,
beproefd, ons ter vertreding.
een machtig schild en wapen,
[ 673 ]Hy redt ons uit het bangste lot,
hoe donker ’t sta geschapen.
Den ouden vijand mist
zijn weêrgalooze list,
en sterkt wapenkleeding,
beproefd, ons ter vertreding.
Door onze macht wordt niet besteld,
wy zijn gantsch zeer verloren
Maar voor ons strijdt de rechte Held
dien God-zelf heeft verkoren.
En vraagt gy wie Hy is?
’t Is Jesus, ja gewis
de Heer der legerscharen,
die zal on wel bewaren
wy zijn gantsch zeer verloren
Maar voor ons strijdt de rechte Held
dien God-zelf heeft verkoren.
En vraagt gy wie Hy is?
’t Is Jesus, ja gewis
de Heer der legerscharen,
die zal on wel bewaren
Al maakt het ons de wereld bang,
met duivlen die ons drukken,
toch blijft triumfgezang:
God doet het ons gelukken.
Wat dezer wereld vorst
ook overleggen dorst,
zijn oordeel is gesproken,
zijn rijk en macht verbroken.
met duivlen die ons drukken,
toch blijft triumfgezang:
God doet het ons gelukken.
Wat dezer wereld vorst
ook overleggen dorst,
zijn oordeel is gesproken,
zijn rijk en macht verbroken.
Het woord van God zal blijven staan,
hoe zy de vuist ook ballen;
Hy-zelf, Hy houdt de hand daaraan
en zal ’t niet laten vallen.
En nemen zy ons goed,
en vrouw en kind en bloed,
het zal hun toch niet baten,
zy moeten ’t ryk ons laten.
hoe zy de vuist ook ballen;
Hy-zelf, Hy houdt de hand daaraan
en zal ’t niet laten vallen.
En nemen zy ons goed,
en vrouw en kind en bloed,
het zal hun toch niet baten,
zy moeten ’t ryk ons laten.
1854.