De Tijd/Jaargang 91/Nummer 28687/Avondblad/Limburgsche schilders te Amsterdam
| ‘Limburgsche schilders te Amsterdam’ door een anonieme schrijver |
| Afkomstig uit De Tijd, dinsdag 17 maart 1936, Avondblad, [p. 5]. Publiek domein in de EU. |
Limburgsche schilders te Amsterdam
In het Instituut voor Kerkelijke Kunst, aan de Vondelstraat te Amsterdam, is Zaterdagmiddag geopend een tentoonstelling van werken van Zuid-Limburgsche kunstenaars. Bij de opening heeft de letterkundige Jan Engelman een korte toespraak gehouden.
De spreker zeide, dat er, behalve vele villadorpen, eigenlijk maar twee steden in Nederland zijn: Amsterdam en Maastricht. Het zijn ademende samenlevingen, levend en bewegend, waar men weet te verteren en om te zetten wat van buiten komt, zonder nochtans het eigen wezen in te boeten. Om het anders te zeggen, deze steden fuiven zonder aan lager wal te raken. Zij plegen openlijk verzet tegen de bevriezende elementen van het Hollanderdom en het puritanisme. Zij verkiezen de humaniteit boven de knevelarij en willen den regent wel, als de regent leeft en láát leven. Is het wonder dat er tusschen die twee steden een band bestaat en een wisselwerking?
Van de Maastrichtsche schilders, die thans in dezen Amsterdamschen kunsthandel exposeeren, heeft meer dan de helft een „Amsterdamschen tijd” achter den rug. Vele Limburgers hebben in de hoofdstad den Prix-de-Rome weggehaald.
Spr. schetst dan de schoonheid van Maastricht en omgeving en vertelt van de opmerkelijke aandacht voor de schilderkunst, die daar wordt waargenomen. De schilders zijn er „Bodenständig”, maar ruim toegankelijk voor indrukken van buiten, zoodat zij vaak boven te gemakkelijke Heimatskunst uitkomen. Hun belangrijksten arbeid kan men in de tentoonstellingszaal niet laten zien, dien moet men zoeken aan de wanden en in de vensters van kerken en publieke gebouwen. Meer dan elders heeft men in Zuid-Limburg de moderne decoratieve en gewijde kunst aanvaard.
Spr. wijst vooral op het talent van Henri Jonas, die helaas sinds eenige jaren door een ernstige ziekte is getroffen, op dat van den beeldhouwer Charles Vos en van architect Boosten. Verdere exposanten zijn Harry Koolen, Hub Levigne, Schoonbrood, Windhausen, Kromjong, Stouthamer, Scheffers en Bellefroid. Het werk van de meeste dezer kunstnaars heeft lyrische, zangerige kwaliteiten, vooral in de kleur en getuigt van levensaanvaarding.
Wij komen nog nader op de tentoonstelling terug.