Delftsche Courant/Jaargang 81/Nummer 279/De conferentie te Lausanne
| ‘De conferentie te Lausanne’ door een anonieme schrijver |
| Afkomstig uit de Delftsche Courant, dinsdag 28 november 1922, [p. 1]. Publiek domein. |
De conferentie te Lausanne.
De Russen niet toegelaten?
De Russische delegatie heeft aan den voorzitter der conferentie te Lausanne een mededeeling doen toekomen, behelzende o. a. dat de delegatie, die in het bezit is van een volmacht om alle kwesties, welke op het program der conferentie staan te bespreken en om alle besluiten en overeenkomsten te onderteekenen, welke zij tot stand zal brengen, met aandrang onmiddellijken toegang eischt tot de werkzaamheden der conferentie op voet van gelijkheid met de overige groote mogendheden. Deze mededeeling besprekend tegenover de journalisten zei Wokofski dat de komst van Tsjitsjerin afhing van het onthaal dezer mededeeling door de conferentie.
Daar het hoogst waarschijnlijk is dat de Russische eisch niet zal ingewilligd worden, meent men in de kringen der conferentie dat de Russische delegatie uit Lausanne vertrekken zal.
Onder voorbehoud moeten we dit bericht vermelden. De conferentie te Lausanne kan, wanneer de Russen er niet aan deel zullen nemen, evengoed naar huis toe gaan. De kwestie van het Nabije Oosten kan niet worden opgelost, als de Russen wegblijven. Men denke alleen maar eens aan het vraagstuk over de vrije doorvaart door de Dardenellen: de verbinding tusschen Middellandsche en Zwarte Zee. Rusland heeft daar het grootste belang bij en zal zich maar zoo niet door de geallieerden in een hoek laten trappen. De heeren te Moskou willen gelijk gerechtigd te Lausanne verschijnen en ze hebben gelijk.
Trouwens de Turken hadden den eisch gesteld, dat de soviets aan de conferentie zouden deelnemen.
Amerika’s houding.
De verklaring van den Amerikaanschen gezant te Rome, Child, waaruit bleek, dat Amerika zijn houding ten opzichte van Europa wilde wijzigen en wat meer wilde gaan mee praten over Europeesche kwesties, heeft groot opzien gewekt.
De verklaring bracht een plotselinge wending in de conferentie betreffende het Nabije Oosten. Lord Curzon deelde officieel mede, dat de Engelsche regeenng de in de verklaring van den Amerikaanschen vertegenwoordiger Child vervatte beginselen betreffende de kwestie der economische zones en de politiek van de open deur aanvaardt en bereid is. de overeenkomst van San Remo van 1920 ongeldig te verklaren. In deze verklaring ziet men een antwoord op de vraag, welke Child Zaterdag j.l. stelde en een teeken, dat Engeland en Amerika tot overeenstemming zijn gekomen in zake de kwestie der concessies.
Onder de Turken begint zich onder deze omstandigheden een verhoogde activiteit te ontwikkelen. Men zegt reeds, dat de Turksche delegatie de annuleering der mandaten verlangt, welke de geallieerden bij de in 1916 gesloten verdragen aan elkander hebben toegewezen.