Een nieu liedeken van Duckdalba

EEN NIEU LIEDEKEN VAN DUCKDALBA bewerken

Op de wijse: Den Ouden Man by de vyere satt, etc.

Wie wil hooren een nieu Liet,
En dat sal ick u singhen,
Vanden ouden man die Ducdalve hiet;
Tzijn also vreemde dinghen.

Hy heeft begonnen in ons lant
Van sconincks weghen te comen;
Maer zijn rancken en blancken zijn al bekant:
Het zijn al blaeuwe blomen.

Die privilegiën cleyn noch groot
Wil hy gheen steden laten;
Die vroomste des landts heeft hy ghedoot.
Versmaedt raedt ende staten.

Papen en papisten allegaer
Hadden na hem verlanghen;
Nu dancken sy Melis, der papen vaer,
Dat hy is wech gheganghen.

Hy is met processy inghehaelt,
Men ginck daer al slampempen;
Nu vaert hy wech, heeft niemant betaelt,
By nacht soo gaet hy schampen.

Den ouden man is alsoo beus:
Sy willen voor hem niet nijghen;
Sy roepen veel liever: vive le geus,
Dan hij den thienden sou crijghen.

Hy wilde wel maken eenen soen,
Maer ons gaet daer af walghen;
Wy mercken wel aen het valsch pardoen:
Het zijn al radt en galghen.

Zijn conterfeytsel van metael
Dat mach hij wel weer breken;
De herten ontloopen hem altemael
Al inder geusen preken.

Die prins oprecht, dat edele bloet,
Hadd hy soo gheerne verraden;
Maer Godt heeft door den prins seer goet
Den tyran seer beladen.