Gezelle/'t Er viel 'ne keer

Ik heb zoo neerstig opgelet Laatste verzen (1901) door Guido Gezelle

't Er viel 'ne keer

Sint Jans Vier
Uitgegeven in Antwerpen — Gent door De Nederlandsche Boekhandel.

[ 1 ]

'T ER VIEL 'NE KEER....
(HERINNERING AAN BEETHOVEN'S SEPTUOR.)




't Er viel 'ne keer een bladtjen op
     het water
't Er lag 'ne keer een bladtjen op
     het water
En vloeien op het bladtje dei
     dat water
En vloeien dei het bladtjen op
     het water
En wentel-winkelwentelen
     in 't water
Want 't bladtjen was geworden lijk
     het water
Zoo plooibaar en zoo vloeibaar als
     het water
Zoo lijzig en zoo lustig als
     het water
Zoo rap was 't en gezwindig als
     het water
Zoo rompelend en zoo rimpelend
     als water
[ 2 ]Zoo lag 't gevallen bladtjen op
     het water
En m' ha' gezeid het bladtjen ende
     'et water
't En was niet een een bladtje en 't an­
     der water
Maar water was het bladtje en 't blad­
     tje water
En 't viel ne keer een bladtjen op
     het water
Als 't water liep het bladtje liep
     als 't water
Bleef staan het bladtje stond daar op
     het water
En rees het water 't bladtje rees
     en 't water
En daalde niet of 't bladtje daalde
     en 't water
En dei niet of het bladtje dei 't
     in 't water
Zoo viel der eens een bladtjen op
     het water
En blauw was 't aan den hemel end'
     in 't water
En blauw en blank en groene blonk
     het water
En 't bladtjen loech en lachen dei
     dat water
Maar 't bladtje en wa' geen bladtjen neen
     en 't water
[ 3 ]En was nie' meer als 't bladtjen ook
     geen water
Mijn ziele was dat bladtjen; en
     dat water
Het klinken van twee harpen wa'
     dat water
En blinkend in de blauwte en in
     dat water
Zoo lag ik in den Hemel van
     dat water
Den blauwen blijden Hemel van
     dat water
En 't viel ne keer een bladtjen op
     het water
En 't lag ne keer een bladtjen op
     het water.

Roux St. Leo, 59.