Gezelle/Amas me
< Gezelle
| ← Laat mij | Rijmsnoer om en om het jaar (1897) door Guido Gezelle | Quis enarrabit → |
| Uitgegeven in Rousselaere door Jules de Meester. |
[ 12 ]
AMAS ME
MINNEBODEN, machtig licht,
lieve zonnestralen
mochte ik ooit een boodschap doen
en er dank van halen,
zoo gij, zonne, er dank van haalt,
doende mij, verrezen,
boodschap dat het morgen, en
dag nog eens, zal wezen!
lieve zonnestralen
mochte ik ooit een boodschap doen
en er dank van halen,
zoo gij, zonne, er dank van haalt,
doende mij, verrezen,
boodschap dat het morgen, en
dag nog eens, zal wezen!
Dag is uwe liefde mij,
laat den nevel nijgen,
God, en, eer 't nog langer lijdt,
dag en dauw bedijgen!
Minneboden, machtig licht,
alle ellenden lavend,
boodschapt mij den goeden dag,
nooit en zij 't meer avond!
laat den nevel nijgen,
God, en, eer 't nog langer lijdt,
dag en dauw bedijgen!
Minneboden, machtig licht,
alle ellenden lavend,
boodschapt mij den goeden dag,
nooit en zij 't meer avond!
« Amas me, bemint ge mij? »
boodschapdoende stralen,
hoorde Simon Petrus, en
namaals ik, herhalen:
boodschapt aan die 't Simon vroeg,
drie herhaalde werven,
dat ik, Hem beminnende, ook
leven wille en sterven?
boodschapdoende stralen,
hoorde Simon Petrus, en
namaals ik, herhalen:
boodschapt aan die 't Simon vroeg,
drie herhaalde werven,
dat ik, Hem beminnende, ook
leven wille en sterven?