Gezelle/En durft gij mij
< Gezelle
| En durft gij mij door Guido Gezelle |
| Uit Gedichten, gezangen en gebeden |
En durft gij mij van dichten spreken,
die nimmer zijt in staat
twee reken
te rijmen dat het gaat!
Het dichten is van God gegeven,
maar niet aan elk ende een
in ‘t leven;
de kunste is niet gemeen.
Laat bloeien al die roos mag wezen,
spruit helder, zijt gij bron;
maar dezen
die ton zijn blijven ton!
De miere en zal geen peerd heur wenschen,
de krieke geen radijs;
de menschen
alleen zijn niet zoo wijs.
Zoo, elk ende een het zijn! Soldaten
het buskruid, zoo ‘t behoort,
gelaten,
en Dichteren het woord!
Guido Gezelle
(1863?/1877)