Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Astutia ingannevole

← Po­uer­ta del do­ni. Ar­moe­de van gae­ven

Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants (1644) door Cesare Ripa et al. As­tu­tia in­gan­ne­vo­le. Argh­lis­tig­heyt, Be­driegh­lij­cke lis­tig­heyd, p. 26

De­bi­to. Bancke­rot, Schul­de­naer →

Uitgegeven in Amstelredam door Dirck Pietersz Pers.

[ 26 ]

Astutia ingannevole. Arghliſtigheyt, Bedrieghlijcke liſtigheyd.

EEn vrouwe met een voſſe-vel gekleet, weſende roſachtig, hebbende eenen aep onder den arm.
De loosheydt of ſchalckheydt, gelijck D. Thomas ſeyt, is een ſnood ſtuck van ſoodanige, die om ’t geene hy begeert te verkrijgen, ſich behelpt met middelen die onbetaemlijck zijn: Daerom is zy met het voſſe-vel gekleet, om dat dit dier het looſte is van allen: gelijck Æſopus in ſijne fabulen deurgaens verhaelt. Ariſtoteles ſeyt oock in ſijn dierboecken, dat de aep het doortrapſte dier is.
Het roſachtige vel, wort nae de geſicht-kenninge van Ariſtoteles, voor de loosheyt genomen: want de opſiedingen baeren altijt nieuwe gedrochten in de ziele, want het bloed werckt even het ſelve in den menſche, als het vier in de werelt doet: ’t welck altijt in de beweginge ſtaende, verteert het alle dingen, die verteerlijck zijn, wanneer die in ’t vier worden geleyt.