Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Machina dell Mondo

← Con­tri­tio­ne. Be­rouw, […]

‘Ma­chi­na dell Mon­do. ’t Ge­bouw des Wer­relts’ door Ce­sa­re Ri­pa

Pen­sie­ro. Ge­dach­te →

Afkomstig uit Cesare Ripa et al. (1644) Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants, Amstelredam: Dirck Pietersz Pers, p. 136. Publiek domein.

[ 136 ]

Machina dell Mondo. ’t Gebouw des Werrelts.

EEn Vrouwe, hebbende om ’t hoofd de ſwieren van de ſeven Planeten, en in plaets van de hayren, vier vlammen: ’t kleed ſal in drie deelen geſchakeert weſen, doch yder van beſondere verwe. Het eerſte deel ſal den borſt bedecken, en dat deel van ’t licchaem ſal blauw en vol wolcken weſen. Het tweede deel ſal licht blauw of azuyr weſen, als de baeren van de Zee. Het derde deel totte voeten toe, ſal groen weſen met bergen, ſteeden, en kaſteelen. Zy ſal een Slange in de eene hand houden, diewelcke in ’t ronde gekrult zijnde, den ſteert in den mond hout, ’t welck bediet, dat de Werreld van ſich ſelven, en door ſich ſelven gevoet wort, en datſe in ſich ſelve en door ſich ſelve, altijt met een gemaetigheyt en gewoonlijcke beweginge, in ſich wederkeert, loopende het begin nae ’t einde, en het eynde keert weder nae haer ſelve begin. En hierom worden de ſeven Planeten aldus afgemaelt.
Het vier dat zy boven op ’t hoofd draegt en de verwe van ’t kleed, bedieden de vier hoofdſtoffen, diewelcke zijn de vier mindere deelen van ’t groot Gebouw deſes Werrelts.