Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Santita
| ← Cielo. De Hemel | ‘Santita. Heyligheyt’ door Cesare Ripa | Splendore del nome. Heerlijckheyt of glans van een goede Naeme → |
| Afkomstig uit Cesare Ripa et al. (1644) Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants, Amstelredam: Dirck Pietersz Pers, p. 193-194. Publiek domein. |
Santita. Heyligheyt.
EEn Vrouwe van uytnemende ſchoonheyt, met blonde hoofdhayren, als goud,
[ 194 ]die ſlechtlijck over de ſchouderen geſtreelt zijn: hebbende een Mantel van ſilver laecken, en ’t aengeſicht ten Hemel gekeert, als of zy in den Geeſt was opgetoogen: ſtaende mette handen te ſaemen gevouwen, en verre van der aerde ten Hemel opgeheven: boven haer hoofd is een Duyve, uyt wiens mond een ſtraele ſchiet, die haer omſchijnt, maeckende ’t gantſche lichaem van dit beeld klaer en doorluchtigh.
De hooghſte ſchoonheyt, die dit beeld vertoont, wordt uytgedruckt, dat hoe de Creature naerder by God is, hoe zy meerder van ſijne ſchoonheyt deelachtigh wort: en daerom gelijck een heylige en ſalige ziele, met haere ſchoonheyt, voor den alderopperſten God uytblinckt, alſoo gaet zy oock alle paelen van ſchoonheyt te boven.
De hoofdhayren, op de maniere, als gefeyt is, bedieden, datmen ſijne gedachten niet moet keeren nae de ydelheyd en cierſelen des lichaems, weſende beletſels van de ſaligheyt, maer datmen altijt op de eenvoudigheyt en ſuyverheyt der ziele, moet acht ſlaen. Haer wort een ſilvere laeckens Mantel gegeven, om te doen verſtaen, dat het de Heyligheyt betaemt, datmen reyn en ſuyver zy van alle beſmettingen die in eeniger wijſe, dieſelve ſouden mogen verdonckeren en beſoedlen. Waer over D. Thomas ſeyt, de Heyligheyt is volmaeckt en vry van alle onſuyverheyt, en geheel een onbeſmetlijcke reynigheyt.
Zy hout haer geſicht ten Hemel gekeert en de handen te ſamen gevoeght, als weſende in Godlijcke verwonderingen opgenomen, overmits de Heyligheyt geheel met God vereenight, in de locht opgeheven, en tot God gekeert is, om te betoonen, datſe van de Werreltsche en aerdſche dingen verre is afgeſcheyden.
De Duyve, met de klaerblinckende ſtraele, die deſe beeldeniſſe op ’t hoofd heeft, en haer omſchaduwt, bediet, dat God de Heere niet alleen eene heylige en ſalige ziele bedeckt, tot ſich neemt, en ſijnder heyliger genaede waerdigh maeckt, maer oock alle die geene, die in oprechte en heylige wegen wandelen, die ons ter ſaligheyt geleyden. Waer over Ioannes ſeyt, de genaede en waerheyd is ons door Chriſtum geſchiet: en in den 84 Pſalm ſeyt David, genaede en eere ſal de Heere geven.