Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants/Tranquillita (2)

Tran­quil­li­ta. Ge­rust­heyt Tran­quil­li­ta. Ge­rust­heyt’ door Ce­sa­re Ri­pa Ge­rust­heyd, nae de Me­dag­lie van An­to­nius Pius
Afkomstig uit Cesare Ripa et al. (1644) Iconologia of Uytbeeldinghen des Verstants, Amstelredam: Dirck Pietersz Pers, p. 160. Publiek domein.
[ 160 ]

Tranquillita. Geruſtheyt.

EEn Vrouwe ſchoon van opſicht, leunende aen een Schip, houdende mette rechter hand een Overvloets Hooren, en mette ſlincker de ployen van haere kleederen, op der aerde ſtaet een verroeſt Ancker, en op de top van den Maſt ſietmen een vlamme viers.
Zy leunt aen ’t Schip, om de vaſtigheyd en Geruſtheyd uyt te drucken, dieder beſtaet in de ſtilligheyt van de Zee, diewelcke ſich niet bewegende, maeckt, dat deſe Vrouwe, aen ’t Schip geruſtelijck magh leunen.
De Overvloets Hooren bediet dat de ſtilligheyt des Hemels en der Zee overvloet aenbrengen, d’eene door het aenbrengen der koopmanſchappen, d’ander door de natuyre van de Hemelſche inſtortingen.
Het Ancker is een gereetſchap om ’t Schip te verſeeckeren, wanneer ’t ſelve door de ſtormen geweldigh in Zee wort gedreven, en wederom ſal het een teycken van Geruſtheyt weſen, wanneer men dat ſelve ſiet gebruycken tot een ander eynde, als ter Zee.
De vlamme viers boven het Schip, bediet ’t geene de Schippers noemen het licht van S. Ermo of het Vreede-vier, ’t welck op den top des Maſtbooms verſchijnende, iſſet een vaſt teycken van de aenſtaende ſtilligheyt: