Kerkklok/Jaargang 6/Nummer 9/De Mens

‘De Mens’ door een anonieme schrijver

Afkomstig uit Kerkklok, jrg. 6, nr. 9 (zaterdag 9 november 1935), [p. 2]. Publiek domein in de EU.

[ 2 ]

De Mens

Het grote leermiddel van onze tijd is de ten­toonstelling. Zo was er onlangs een tentoonstel­ling „De Mens”. Hier werd op verschillende stands uitgebeeld het menselijk lichaam en al de onderdelen waaruit het bestaat. Vorm, samen­stelling en werking van hersenen, hart en lon­gen. Het beenderenstelsel en de spieren, het voedingsproces, de organen en de zintuigen. Er was zelfs de glazen mens, een product van tien jaar geniaal denken en werken.
Het geheel leerde hoe groots en schoon en wonderbaar het menselijk lichaam is.
En toch was daar nog maar het minst waardige deel van de mens te zien.
Het waardigste deel, de onstoffelijke ziel, is niet uit te beelden. Wonderbaar moge het lichaam van de mens zijn, veel grootser en schoner is de ziel. Zo ver als de mens staat boven het dier, zover staat de ziel boven het lichaam. Het lichaam is vergankelijk en sterft, de ziel is onstoffelijk en blijft.
Een stand om ons begrip en waardering voor de ziel bij te brengen zou zo kunnen zijn: Zet een levend mens naast een lijk en schrijf er bij: verschil is de ziel.
Of deze stand: Toon alle uitvindingen en toe­passingen die de mensen aller eeuwen gemaakt hebben en waardoor zij zich toonden koning van aarde, zee en lucht, en schrijf erbij: dit is het werk van de ziel en haar verstand.
Of toon wat helden volbrachten op zedelijk gebied, wat heiligen en edele mensen voor een zedelijk ideaal opofferden, en schrijf eronder: dit deed de ziel en haar wil.
De mens is koning der zichtbare schepping door zijn ziel.
Door zijn ziel is hij het evenbeeld van God.
Maar die mens van ziel en lichaam is nog niet de mens zoals God hem had gedacht en stelde in het paradijs. God schiep hem ziel en lichaam, maar maakte hem bovendien deelgenoot aan zijn eigen leven door de genade. Zo wil God de mens met goddelijk leven in zijn ziel, en daardoor kind van God. Hoe schoon is de mens in die staat. Die schoonheid valt niet met woorden te melden. Wilt ge een stand die de waarde van die mens uitbeeldt? Stel u dan voor Caivarië met Gods enigen Zoon stervend aan het kruis; en het onderschrift moet luiden: Door zulk een prijs werd het bovennatuurlijke leven den mens weergegeven, nadat de eerste mens het voor zich en zijn nakomelingen verloren had........
De tentoonstelling leerde ook wat de mens moet doen voor instand- en gezondhouding van zijn lichaam.
Dat leerde ook Jesus met betrekking tot ons hoger zieleleven: Wat baat het de mens zo hij ook de hele wereld wint, doch schade lijdt aan zijn onsterfelijke ziel......
De mens uit ziel en lichaam en met de heiligmakende genade in zijn ziel is werkelijk het pronkjuweel van Gods schepping. Maar dan heeft ook hij de grootste plicht van erkenning en dankbaarheid.
Hij heeft te zorgen voor zijn lichaam en zijn ziel maar het meest van al moet hij zorgen voor het behoud en de groei van het bovennatuurlijk leven.