[ 1 ]BRUSSEL, den 29 December. In een’, uit Luik, aan ons dagblad l’Indépendant geschreven brief wordt de volgende zinsnede gevonden:
„Wij hebben tot dus verre nog altoos eenige gemeenschap met Maastricht gehad, en, hoezeer de handel op die stad, vooral langs de Maas, sedert vijftien maanden veel verslapt was, zoo werden er toch nog eenige zaken over Tongeren of over Vaels gedaen. Maar, sedert eenige dagen, is alle gemeenschap, niet alleen met Maastricht, maar zelfs met den geheelen regter-oever, ten noorden dier stad, afgebroken. De generaal Dibbets weigert a[l]len vervoer van goederen in of uit Maastricht en doet alle wagens of voertuig aanhouden, welke den, nabij die stad gelegen, grooten weg langs komen, om zich, van daar naar Roermonde of naar Venlo te begeven.”
Men schrijft ons dageliks uit Antwerpen, zegt le Courrier, om ons de talrijke misbruiken kenbaar te maken, die bij het 5de regement infanterie plaats grijpen, als welks gezondheids-staat en krijgs[z]ucht in een’ zeer slechten toestond zijn, uit oorzaken, die men ons dan ook mededeelt, en die wij zullen melden, zoo de minister van oorlog geene maatregelen neemt, om er spoedig in te voorzien.
Wij zullen, zegt de Lynx, het volgend jaar 91 millioenen betalen, dat is 11 millioenen meer, dan het voormalig koningrijk der Nederlanden in zijn geheel, toen het eene dubbele bevolking bevatte, en wij niet ten volle voor de helft in de belastingen deelden, bijgevolg is ons budget bijna 56 millioenen hooger dan het onder dat gouvernement was, welk[s] fiscaliteit ons in den maalstroom eener revolutie gestort heeft. Het is waar, [d]at [g]ouvernement handelde zoo ter kwader trouw, dat de publiciteit bij al deszelfs financiële operatien voorzat, en dat, had een minister tot de vertegenwoordigers der natie de schaamtelooze taal van onzen oorlogs-minister gevoerd, de Koning zulks niet geduld zou hebben.
