ROERMOND.
KRONINGSFEEST VAN O. L. VROUW IN ’T ZAND.
HET ORATORIUM „AVE MARIS STELLA.”
—||— Als inzet van de Kroningsfeesten van O. L. Vrouw in ’t Zand werd Woensdagavond in den tuin van de Kon. Harmonie het oratorium van Jos. Schmahler „Ave Maria Stella” voor de eerste maal opgevoerd.
Het ligt voor de hand, dat een dergelijke prestatie op de eerste plaats erop is gericht, om de religieuse gevoelens te verdiepen. Geheel in den geest van de kerk is het, als daarbij gebruik wordt gemaakt van de schoone kunsten. Zij zijn middel, geen doel.
Daarom dient op de eerste plaats de vraag te worden gesteld bij de beoordeeling van de waarde van het gebodene, of het aan de godsdienstige verdieping nuttig is geweest. Die vraag kan dan met een volmondig ja, worden beantwoord. De stemming, die ervan is uitgegaan was verheffend en leidde vanzelf tot mediteeren.
Een andere vraag is, of de kunstwaarde van het geheel op hoog peil stond. Zij komt echter op de tweede plaats, want bepaald noodig is dat niet. Daarom kan de beoordeeling in milden toon geschieden. Dit is geen „doekje voor het bloeden”; het zij terstond opgemerkt, dat het beschaafd gemoed van de uitvoering van het oratorium heeft kunnen genieten.
Wanneer een strenge maatstaf werd aangelegd, zouden er zeer zeker opmerkingen te maken zijn. Op evengenoemde overwegingen laten we dit na. Het doel was de liefde tot Maria te vergrooten, Maria’s glorie te bevorderen. Waar zoovelen van de besten uit de stad gezamenlijk daaraan hebben meegewerkt, gezamenlijk in liefde tijd en talenten hebben gegeven, daarvoor past alleen dankbaarheid.
Voor een groot publiek, waaronder de processie van Roosendaal, ving het voorspel aan. Uit de donkere, zwaarmoedige tonen in de strijkmuziek maakten zich geleidelijk aan juichender stemmen los, die zich tezamen vereenigden in een vreugdejubel. Beeld van den donkeren tijd voor de geboorte des Verlossers uit Maria en de vreugde over de redding der wereld daarna.
Dan zingen in het eerste deel baritonsolo en engelenkoor een hoopvol lied: Wie is zij, die daar heerlijk wijst als het morgenrood aan de kimmen? Maria, o, wees gegroet!
Recitatief en a capella koor geven aan de verrukking verder uiting.
Dan, gedragen op wild gefiedel der violen, wordt de samenzwering der duivelen in hartstochtelijken zang uitgebeeld.
De evangelist verhaalt, hij voert soli voor, die de personen uit zijn verhaal voorstellen. Het koor stiputeert verder de stemmingen aan den geloovige met passenden zang.
Zoo worden de episodes uit Maria’s leven den toehoorder verhaald en om zijn verbeelding te steunen worden de hoofdmomenten in beeld gebracht. Wat het oor hoort, ziet het oog.
Er dient, wil het resultaat goed zijn, tusschen beide waarnemingen harmonie te bestaan. Die te scheppen bleek vaak voor anderen een te groote moeilijkheid te zijn; dhrn. Pennartz, directeur van het Alphonsuskoor van de Kapel, en Paul Windhausen, zijn er echter zeer wel in geslaagd hun opvattingen in elkaar te doen grijpen.
Zoo is een geheel ontstaan, dat sfeer brengt. Koor, solisten en orkest waren te loven, de tafereelen vaak zeer schoon en altijd goed gecomponeerd en harmonieus
We kunnen ieder, die Maria lief heeft, van ganscher harte aanraden dit schoone spel van muziek en beeld te gaan hooren en zien.
|
