NIEUW STATION L. T. M. TE MAASTRICHT.
Officieele opening en ingebruikstelling door den burgemeester.
Ons mooie ruime stationsplein, dat langen tijd heel eenvoudig was aangekleed met enkele gazons heeft het laatste anderhalf jaar heel wat veranderingen ondergaan. Eerst is er het groote emplacement gekomen voor de vele autobussen, die de reizigers in allerlei richtingen voeren en de doorgetrokken lijn van de tram naar Vaals van de L. T. M. vroeg hier eigenlijk ook reeds lang om een meer passende aanduiding voor het uiteinde van een druk-bereisde route, waarvoor het groote houten bord voor de rijwielbergplaats, werkelijk niet voldoende was.
Na enkele maanden werken is er nu ook een stationnetje gekomen, dat Vrijdagmiddag om twaalf uur officiëel is geopend. Dat verdiende de lijn van de tram Maastricht-Vaals v.v. dan ook volkomen. Men zou niet verwachten, dat de dienst op deze lijn maandelijks gemiddeld 400.000 personen over langere en kortere afstanden te vervoeren heeft, maar dat is toch inderdaad waar gebleken en dan spreekt het vanzelf, dat hies een passend wachtlokaal wel op z’n plaats was.
De naam wachtlokaal zegt voor het mooie gebouwtje, dat er verrezen is, eigenlijk niet genoeg: want het is inderdaad een complete stationswachtkamer, zoo niet naar grootte, dan toch naar omvang van comfort en genoeglijkheid van omgeving, door de kleinte nog meer benadrukt.
Het is een ontwerp van dhr. Turlings, chef van weg en werken, die met groot gemak en met een zekere elegance gewoekerd heeft met de ruimte. Het gebouwtje is niet groot, doch men vindt er een prettig zitje, om op de trams te wachten, met een buffet dat een keukentje nog op den achtergrond tot zijn beschikking heeft, degelijke verwarming, toilets en zelfs een kelder, ook weer ten dienste van het buffet.
Vrijdagmiddag nu, kwamen in het bureau van dhr. Bogaert, inspecteur van het vervoer der N. S. bijeen: de Burgemeester met den secretaris der gemeente dhr. Kallen en de wethouders Grossier en Houx, terwijl bovendien aanwezig waren dhrn. Turlings, Versteegh, Bogaert en dhr. v. d. Weyer, die het werk uitvoerde.
Dhr. Versteegh sprak hier een kort woordje, waarin hij dank bracht voor de betoonde belangstelling en de welwillendheid, die men bij het tot standkomen van het werk heeft mogen ondervinden en hij verzocht den Burgemeester tenslotte het stationnetje officiëel te willen openen.
Men begaf zich naar het gebouw toe en de burgemeester opende de deur met niets minder dan een zilveren sleutel en, binnengekomen, sprak toen ook de Burgemeester zijn waardeering voor het tot stand gekomen werk uit. Hij prees de wijze, waarop de ontwerper erin geslaagd was, hier zoowel aan schoonheids- als aan practische eischen te voldoen. Dhr. Versteegh dankte en dhr. Turlings lichtte nog enkele technische zijden van het uitgevoerde werk toe. Dank werd ook gebracht aan de wijze, waarop dhr. v. d. Weyer het werk uitvoerde en men bekeek het gezellige lokaal tenslotte nog eens, tot in alle hoeken, waarbij het gebouw zich, — als boven beschreven, — werkelijk ontpopte als een verrassing. Het buffet bleek niet al een zich goed te laten afsluiten, doch gaf ook een proeve van zijn activiteit en deugdelijkheid, wat een gezellig tafelen van het gezelschap tengevolge had, waarbij telkens nog nieuwe goede kwaliteiten van dit station aan den dag traden.
Een paar momenten van de plechtigheid werden nog vereeuwigd en toen was Maastricht alweer officiëel een mooi gebouwtje, op het stationsplein rijker geworden. De omringende plantsoenen, die nog verder, voorbij het viaduct een eindje doorloopen zullen nog een mooie rozen-aankleeding krijgen, bloembakken enz. en dan zal de vreemdeling Maastricht ongetwijfeld niet, vanuit het station, zoomaar ineens de stad binnenloopen, doch eerst nog even gerechtvaardigde belangstelling toonen voor het mooie plein. Hopen we voor de stad, dat het aantal dergenen steeds moge blijven groeien.
|
