Lippijn

Sotternie van Lippijn
Auteur
Genre(s)	Sotternie (klucht}
Brontaal	Middelnederlands
Datering	14e eeuw
Bron	De Middelnederlandsche dramatische poezie Henri Ernst Moltzer, J. B. Wolters, 1875
Auteursrecht	Publiek domein

Het toneelspel Esmoreit werd soms gevolgd door de sotternie van Lippijn ingeleid door de volgende regels:

Elc blive sittene in sinen vrede,

Niemen en wille thuusweert gaen :

Ende sotheit sal men u spelen gaen

Die cort sal sijn, doe ic u weten.

Wie honger heeft, hi mach gaen eten,

Ende gaet alle dien graet neder.

Genoeghet u, soe comt alle mergen weder.

Hier beghint die sotternie.

Hier beghint dwijf.

Hem! seght hem! god hebs al deel!

Ic wil gaen driven min riveel

Met minen suete lieve int gras.

Hets lanc leden dat ic met hem niet en was.

5 Hem! segt hem! waer sidi, Lippijn?

Lippijn.

Ic ben hier, wat saelt sijn?

Sijn wijf.

Lippijn, ghi moet gaen ahlen borre ende vier,

Ende ic sal wedercomen scier

Ende bringhen ons iet dat wi selen eten.

Lippijn

10 Bi der doot ons heren, ghi selet vergheten,

Ghi pleeght soe dicwile lange te merren.

Sijn wijf.

Wat, Lippijn, ghi en mogher u niet erren,

Want ic hebbe dicwile vele te doene:

Eer ic ghehoere mine sermoene,

15 Soe vallet hoghe op den dach,

Ende eer ic ten vlesschuus comen mach,

Soe copic oec gherne goeden coep,

Dan so moetic beiden tot den loop

Es ghedaan vanden bedranghe:

20 Alsoe comet toe, dat ic merre soe langhe,

Goede Lippijn, ghie moetet al weten.

Lippijn.

Awarijt, ghi souwes mi vele ontmeten,

Ende ic en weter wat toe segghen.

Gaet henen, ic sal ons vier anleggen

25 Ende halen borre ende scueren den pot,

Want alsoe moet mi hulpen god,

Ic hebbe mi oeit te slavenien geset.

Sijn wijf.

Goede Lippijn, wast die scotelen met

Ende kerijt ons den vloer scoene.

Lippijn.

30 Goede, nu hoert, dat u god loene!

Ende mer daer bi niet. Al hebbic al mijn dage

Gheweest uwe aerme slave,

Mi dunckt ic moetse noch sijn al mijn leven.

Sijn wijf.

Swijt, god moet u lachter geven,

35 Dat ghi soe langhe leeft, dats mi leet.

En es dit niet een scoen bescheet?

Waer mach mi merren, mijns herten druut?

Het gheet hem al te galgen uut,

Dat hi mi al dus te vondelinge set.

Haer lief.

40 Minnekijn, hets messelijc wat mi let:

Hebdi daer gheweest herde lange?

Lippijns wijf.

Jaic, mijn herte es soe wranghe,

Dat ic us soe langen niet en sach.

Haer lief.

Laat ons gaen drinken een goet gelach,

45 Mijn uutvercoren minnekijn,

Wi selen moch tavont met vrouden sijn

Lichteleec. Nu comt hier naer!

----

Lippijn

O wi, here, es dat waer?

Bi gode, ic hebs ghenoegh gesien,

50 Want si leet metten bloeten knien

Ende hi esser tusschen gecropen;

Bi der doot ons heren, hi esser in geslopen,

Siet, met deser doeren, ende gheeft mi te verstane

Dat si te messen pleght te gane,

55 Ende leer ende droeylt met enen anderen man

Ende maect van mi enen pol her Jan.

Si seet, si gheet int vleeschuus:

Bi sente Jan, ic sal haer dit abuus

Noch tavont tengoede maken.

60 Canic an enen stoc gheraken,

Ic sal haer touwen soe haer vel,

Dat haer rouwen sal dit spel,

Dat si met hem heeft bedreven.

De comere

Wat Lippijn! god moet us goeden dach geven.

65 Hoe steet met u? hoe sidi te ghemake?

Lippijn.

Ey, Trise! ic woude mi therte brake

Van groten rouwe die ic drive.

Ic en hadt nemmermeer minen wive

Betrout, dat si mi heeft ghedaen.

De comere.

70 Lippijn, nu doet mi verstaen,

Hoe ende oec in wat manieren?

Lippijn.

Dies ic mi eweleec moet scofieren:

Si leget ende droeylt met enen anderen man.

De comere.

Awarijt, dats een dinc dat ic niet en can

75 Gheloeven van uwen wive:

Ic kinse alsoe reine van live,

Si en daets om al die werelt niet.

Lippijn.

Dat een man met sinen ogen siet

Dats hem nochtan quaet tongheven.

De comere.

80 Lippijn, alsoe met eren leven,

Bi sien es die meneghe bedroghen.

Lippijn.

Wat, neen, dit en es niet gheloghen,

Want ic hebse selve ghesien

Ligghen metten bloeten knien

85 Ende gingen hem beide te werke stellen.

De comere.

Wat, Lippijn, dat en soudi niet vertellen,

U wijf waer daer bi gheonneert:

U ogen sijn al verkeert

Van drincken ende van ouden dagen.

90 Goede Lippijn, en wilt des niet ghewagen:

U wijf waer daer bi gescent.

Lippijn.

Wat duvel, seldi mi maken blent

Van dingen die ic selve sach?

Ic sach dat si averecht lach

95 Ende hi raepter op haar slippen.

De comere.

Ey swijt, goede Lippijn,

En was anders niet dan u dochte.

En hoerde ghi noit seggen van alfsgedrochte

Dat die liede pleghet te bedrieghen?

100 De viant geeft luttel om een lieghen

Om toren te maken tusschen man ende wijf.

Ic wilder over setten mijn lijf.

(En waest niet) een elvinne dat ghi saecht.

Lippijn.

Wat duvel, heeft god die werelt gheplaecht

105 Met alven ende met elvinnen?

En soudic dan mijn wijf niet kinnen?

Dat ware emmer een messeleec dinc.

Ic sach dat si met hem ginc,

Hi namse in sinen aerm ende tracse naer.

De comere.

110 Lippijn, loghen en was noit waer:

Daer toe kinnic te wel u wijf,

Want si heeft alsoe reine lijf,

Si en daets om al de werelt niet van goude roet.

Maer dalfsghedrochte es alsoe groet,

115 Dat den menegen maect soe blint,

Dat hi hemselven niet en kint,

Hoe soude hi dan enen andren ghekinnen?

Lippijn

Bi der doot ons heren, ghi maect mi al uuten zinnen.

Wat duvel, es mi nu gesciet?

120 Benic blint ende sie ic niet?

Des wonders ghelijc en sagic nie,

Ende ic sie wel alle dese lie

Die hier sitten al omtrent:

Entrouwen, sie en benic al niet blint,

125 Al soudijs mi gherne maken vroet.

De comere.

Lippijn, wetti wat ghi doet?

Ic biddu dat ghijs nemmermeer en segt

Ende ghi u wijf mete eren dect.

Het es ene elvinne die u quelt,

130 Si heeft u ghesichte al ontstelt,

U ogen staen al ontset.

Lippijn.

Ey goede, eest dat, dat mi let?

Mi dochte emmer dat icse sach.

De comere.

Het was ene elvinne dat daer lach:

135 Dat willic u sweren op een cruus.

U wijf sit noch in daer huus:

Dat willic wedden om een bier.

Lippijn.

Ende si hiet mi gaen halen borre ende vier,

Si seide si soude daen om eten.

De comere.

140 Wat, Lippijn, wildi die waerheit weten,

Soe sidi seker te male verleidt:

Ene elvinne heeft haar nette gespreidt,

Dat sie ic wel, om u te vaen.

Comt met mi, wi selen voer u dore gaen:

145 U wijf sit noch bi haren viere.

Lippijn.

Wat! benic droncken van den biere,

Ochte vlieghen dalve achter straten?

----

De comere

Wat, ghevadere en mochdi ons niet in laten?

Lippijns wijf.

Wet key, jaic, wie es daer?

De comere.

150 Wat, Lippijn, en seidic u niet waer?

Lippijn.

Benedijste god van hemelrijc,

Soe en saghic noit des wonders ghelijc.

Ic sie wel, die scouwen die sijn mijn.

De comere.

Wat seidic u, lieve Lippijn?

155 Maer ghi en woudes niet wesen vroet.

Mijn gevadere es ghetrouwe ende goet,

Al soudier gerne een hoere af maken.

Lippijns wijf.

God gheve hem ramp in sine kaken!

Heeft hi hem van mi dies beclaecht?

De comere.

160 Jay, ende dat ghi bi enen anderen man laecht:

Dies heeft hi mi ghedaen een beclach.

Lippijn.

Awarijt, mi dochte dat ict sach,

Maer ic laets mi nu ghenoeghen:

Trise caent wel in beste voegen.

165 Maer al hadt mi mijn lijf ghedaen.

Soe waerdi heden morgen op ghestaen

Ende hiet mi halen vier ende borre.

Lippijns wijf.

Swijt, wel vule corre,

Beghindi mi anderen man ane te tien?

Lippijn.

170 Seker, woudic die waerheit lien,

So saghic, of mijn ogen waren mi verkeert.

Maer Trise heeft mi alsoe geleert

Ende seet, dat mi een alf heeft bedroghen.

Lippijns wijf.

Waer omme hebdi mi dan geloghen

175 Ende doet mi scande over al?

Lippijn.

Ey minnekijn. ic ben diet beteren sal,

Hebbic iet messeit ofte mesdaen.

Lippijns wijf.

Ghi selter nochtan smeten omme ontfaen,

Vul, out, quaet grijsaert!

De comere.

180 Bi onsen here, hi waers wel waert,

Dat wine onder voete gingen leggen.

Lippijn.

Lieve wijf, in en saels nemmeer seggen:

Ic en wiste niet, dat ic was in dolen.

Lippijns wijf.

Ei, men sal u leren gaen ter scolen.

Hier vechtensi.

185 Ghi goede liede, dit hebben wi

Ghespelt al in een boerdement.

Si leven noch wel, si u bekent,

Die dese gheliken wel hebben gesien.

Wet dat menech boerden ghescien,

190 Daer dusdaneghe mere niet af en gaet.

Daer bi biddic u dat ghi ontfaet

In dancke ons fobitasie.

Ic bidde den coninc vol van gratie,

Die vander maghet was gheboren,

195 Dat hem niement en wille storen

Van dat hi hier heeft gesien ende gehoert.

Staet op, ghi moget wel gaen voert,

Want wi moeten alle scheiden:

Ons here god moet ons allen geleiden.

Amen