Maximen van La Rochefoucauld/3.2
| ← Maximen afkomstig uit het Manuscrit Liancourt | Maximen van La Rochefoucauld. Wikisource vertaling van Œuvres de La Rochefoucauld, nouvelle édition, vol. I, 1868 door François de La Rochefoucauld, vertaald door Wikisource collectief | Alfabetisch Register → |
| Uitgegeven in Parijs door Librairie Hachette 1868, vertaling wikisource 2023. |
[ Max. L en H ] Maximen afkomstig uit de Édition de Hollande
- H.108. Vrijpostigheid is een loslaten van vrijwel alle regels van de beschaafde omgang, wat door de vrijdenkers in de maatschappij is geïntroduceerdom ons een sociaal leven toe te staan dat comfortabel wordt genoemd.
- H.109. Vrijpostigheid is een gevolg van de eigenliefde, die alles wil aanpassen aan onze zwakheid en ons daarom afstand laat doen van de beleefde onderdanigheid, die voor goede omgangsvormen wordt vereist. Om alle mogelijke wegen te vinden naar een makkelijker leven verandert de eigenliefde zo deze goede manieren in wangedrag.
- H.110. Aangezien de vrouwen van nature zwakker zijn dan mannen vervallen zij eerder in deze vrijpostigheid en lijden er meer verliezen door: het aanzien van hun sekse wordt niet gehandhaafd; het respect dat zij zou moeten afdwingen neemt af. En men kan zeggen dat een respectabel mens er het grootste deel van zijn rechten door verliest.
Weinig mensen zijn wreed uit wreedheidmaar men kan zeggen dat het grootste deel van de mensen wreed en onmenselijk zijn uit eigenliefde.
- H.152. Scherts is een aangename opgewektheid van de geest, die de conversatie opvrolijkt en de band met elkaarverstevigt als ze beminnelijk is, maar deze verstoort als ze dat niet is.
- H.153. Scherts is er meer voor degene die haar uitspreekt dan voor degene die haar ondergaat.
- H.154. Scherts is altijd een getwist met vernuft, voortkomend uit ijdelheid; zodat degenen die dat onvoldoende meester zijn en degenen die blozen om het op de korrel genomen gebrek er zich in dezelfde mate aan storen, alsof het een smadelijke nederlaag is die ze niet kunnen vergeven.
- H.155. Scherts is een vergif dat in zuivere vorm de vriendschap doodt en haat oproept; maar gemitigeerd door de charme van de geest en door de vleierij van de lof verwerft of behoudt zij die; men moet er slechts matig gebruik van maken tegenover vrienden en zwakkeren.