Mensch, durf te leven! (Memento vivere) is een Nederlandstalig lied uit 1917, geschreven door Dirk Witte.
- Je leeft maar heel kort, maar een enkele keer
- En als je straks anders wilt kun je niet meer!
- Mensch, durf te leven!
- Vraag niet elk minuut van je korte bestaan
- Hoe hebben m'n pa en m'n opa gedaan
- Hoe doet er m'n neef en hoe doet er m'n vrind
- En wie weet, hoe of dat nou de wereld weer vindt
- En wat heeft het fatsoen voorgeschreven
- Mensch, durf te leven!
- De mensen bepalen de kleur van je das
- De vorm van je hoed, en de snit van je jas
- En van je leven!
- Ze wijzen de paadjes waarlangs je moet gaan
- En roepen 'O foei!' als je even blijft staan
- Ze kiezen je toekomst, ze kiezen je werk
- En zoeken een kroeg voor je uit en een kerk
- En wat j'aan de armen moet geven
- Mensch, durf te leven!
- De mensen, ze schrijven je leefregels voor
- Ze geven je raad en ze roepen in koor
- Zoo moet je leven!
- Met die mag je omgaan, maar die is te min
- Met die moet je trouwen, al heb je geen zin
- En daar moet je wonen, dat eischt het fatsoen
- En je wordt genegeerd als je 't anders wil doen
- Alsof je iets wreeds had misdreven
- Mensch, durf te leven!
- Het leven is heerlijk, het leven is mooi
- Maar vlieg uit in de lucht, en kruip niet in een kooi
- Mensch, durf te leven!
- Je kop in de hoogte, je neus in de wind
- En lap aan je laars hoe een ander het vindt
- Hou een hart vol van warmte en van liefde in je borst
- Maar wees op je vierkante meter een vorst
- Wat je zoekt kan geen ander je geven
- Mensch, durf te leven!
Zie ook