Moderne lyriek/'t Broekie van Jantje

Er was eens ’n haveloos ventje,
      Die vroeg an z’n moeder ’n broek.
Maar moeder verdiende geen centje,
      En vader was wekenlang zoek.
Ach, moedertje, geef me geen standje;
      Er zit in m’n broekie een scheur!
De jongens op school roepen: „Jantje,
      Jouw billen die zien we d’r deur!”

’t Broekie van Jantje

Auteur J.H. Speenhoff
Genre(s) Liedtekst
Brontaal Nederlands
Datering 1904
Bron C.J. Kelk en Halbo C. Kool ([1935]) Moderne lyriek, Amsterdam: Bigot en Van Rossum, p. 44.
Auteursrecht Publiek domein
Logo Wikipedia
Logo Wikipedia
Meer over ’t Broekie van Jantje op Wikipedia

’T BROEKIE VAN JANTJE

De moeder werd ziek van de zorgen,
      Lag stil en bedrukt in een hoek.
Geen mensch die haar centen wou borgen
      En Jantje vroeg toch om z’n broek.
Toen heeft ze haar rok uitgetrokken,
      De enigste die ze bezat.
En ze maakte van stukken en brokken
      Een broek voor haar eenigste schat.

Nou konden ze Jantje niet plagen,
      Nou waren zijn billen niet bloot.
Maar voor hij zijn broekie kon dragen,
      Ging moeder van narigheid dood.
Ze stierf van ’t sjouwen en slaven,
      Vervloekt en verwenst door haar man.
Toen Jantje haar mee ging begraven,
      Toen had ie zijn broekie pas an.

J. H. Speenhoff

(Liedjes, wijzen en prentjes, tweede bundel)

44

Overige vindplaatsen

bewerken
  • J.H. Speenhoff ([1904]) Liedjes, wijzen en prentjes. Tweede bundel. Met piano-begeleidingen door Johan Schmier, Rotterdam: W. L. Brusse.