Moderne lyriek/'t Broekie van Jantje
Er was eens ’n haveloos ventje,
Die vroeg an z’n moeder ’n broek.
Maar moeder verdiende geen centje,
En vader was wekenlang zoek.
Ach, moedertje, geef me geen standje;
Er zit in m’n broekie een scheur!
De jongens op school roepen: „Jantje,
Jouw billen die zien we d’r deur!”
’t Broekie van Jantje | |
Auteur | J.H. Speenhoff |
Genre(s) | Liedtekst |
Brontaal | Nederlands |
Datering | 1904 |
Bron | C.J. Kelk en Halbo C. Kool ([1935]) Moderne lyriek, Amsterdam: Bigot en Van Rossum, p. 44. |
Auteursrecht | Publiek domein |
Meer over ’t Broekie van Jantje op Wikipedia |
’T BROEKIE VAN JANTJE
De moeder werd ziek van de zorgen,
Lag stil en bedrukt in een hoek.
Geen mensch die haar centen wou borgen
En Jantje vroeg toch om z’n broek.
Toen heeft ze haar rok uitgetrokken,
De enigste die ze bezat.
En ze maakte van stukken en brokken
Een broek voor haar eenigste schat.
Nou konden ze Jantje niet plagen,
Nou waren zijn billen niet bloot.
Maar voor hij zijn broekie kon dragen,
Ging moeder van narigheid dood.
Ze stierf van ’t sjouwen en slaven,
Vervloekt en verwenst door haar man.
Toen Jantje haar mee ging begraven,
Toen had ie zijn broekie pas an.
J. H. Speenhoff
(Liedjes, wijzen en prentjes, tweede bundel)
44
Overige vindplaatsen
bewerken- J.H. Speenhoff ([1904]) Liedjes, wijzen en prentjes. Tweede bundel. Met piano-begeleidingen door Johan Schmier, Rotterdam: W. L. Brusse.