|
Het kasteel Haarzuylens.
Het kasteel Haarzuylens, het statigste, grootste en rijkste van al de Nederlandsche kasteelen, zoo heeft de bekende sportjournalist Jan Feith eens getuigd.
Haarzuylens liggende achter de Vecht op de grens van Holland en Utrecht, is een voorbeeld van een prachtige restauratie.
Steen voor steen is het vernieuwd. De knapste van onze bouwmeesters, de oude Dr. Cuypers, liet er geen steen metselen, of hij had er vorm en plaats nauwkeurig voor bepaald En is er iemand, die zooals hij de kunst kent, aan de romantische schoonheid van vroeger de nieuwe te hergeven? Het geheele kasteel, dat vermoedelijk aangelegd is in de dertiende of veertiende eeuw, doch bij tusschenpoozen voltooid werd, bestond en bestaat nu weer uit vier vleugels om een regelmatigen, trapeziumvormigen binnenhof opgetrokken. Van de vijf torens was er slechts een, de Z.W. gevangenistoren, gespaard gebleven. De geheele aanblik van het gebouw, zijn zware schuin over elkander staande torens, de kleine schaars voorkomende vensters, de rondgaande houten schuttersgang toont wel, dat „Haarzuylens” nooit lustverblijf, wel als veste heeft moeten dienen, als een sterke burcht bedoeld was tegen vijandelijke aanvallen.
Te meer treft dan de wijze, waarop de kundige en smaakvolle bouwmeester het inwendige in harmonie heeft weten te houden met het strenge karakter van het gebouw, en toch aan de eischen van het hedendaagsche comfort wist te voldoen.
Hoe ver ligt de tijd, dat deze burchten de steunpunten waren van een grootsch, dikwijls ook wreed verleden en toch, hoe leven we midden in dezen tijd, bij het aanschouwen dezer machtige gebouwen.
|
