Nieuwe Rotterdamsche Courant/Jaargang 69/Nummer 113/Ochtendblad/Men schrijft ons uit Brussel
| ‘Men schrijft ons uit Brussel: […]’ door een anonieme schrijver |
| Afkomstig uit de Nieuwe Rotterdamsche Courant, woensdag 24 april 1912, Ochtendblad, A, p. 1. Publiek domein. |
[ Ochtendblad, A, 1 ]Men schrijft ons uit Brussel:
Wij zijn hier op het gebied van antikiteiten-veilingen niet verwend, hetgeen hoofdzakelijk daaraan is toe te schrijven, dat het mooie goed wat loskomt, naar Parijs of Amsterdam ter markt wordt gestuurd. Is dan ook de nalatenschap van mevr. J. Cardon, die hier Woensdag en Donderdag in de Galerie Le Roy onder den hamer komt, voor België iets bizonders, met onze Amsterdamsche veilingen is zij niet te vergelijken.
Onder de meer moderne schilderijen vindt men hier: de oudere Belgen uit de romantische school als de Braekeleer, Ch. de Groux, A. Dillens, Leys, Madou, Stevens en Willems, e. a. Van Stevens drie schilderijen: „Remember”, een curieuse vrouwegestalte met harde kleuren, „La visite” twee dames, waarop een der bekende heerlijke Stevens-sjaals schittert, en „Le pianiste”, merkwaardig door den met zorg gepenseelden aandachtigen kop. Van Madou is vooral no. 38 (les Fumeurs) uitstekend, Van de Hollanders zijn vertegenwoordigd: Bakker Korff met een klein schilderijtje, waarop aan een tafel met oudheden beladen een vrouwtje zit, een zeer representatief werkje van dezen meester; een landschap van J. H. L. de Haas en twee B. C. Koekkoek’s, waarvan vooral de kleine eik heel goed is (no. 33). Onder de Franschen valt op een prachtige Corot: la Fontaine sacrée, van grooye kwaliteit, onder de teekeningen een schets voor een karnende vrouw van Millet.
Onder de oudere meesters zijn de hoofdwerken: een zeer levendig portret door Ravestein, een jonge dame in prachtig zwart zijden gewaad (no. 84), de twee andere portretten van denzelfden meester zijn eveneens goed, doch minder dan het evengenoemde stuk; het vrouweportret, dat de catalogus aan Maes toeschrijft (no. 83), bezit weinig van de groote eigenschappen van dien schilder. Beter zijn een klein riviergezicht van J. Ruisdael, een vroolijke scène van Th. Hals, een heeren- en damesportret van een onbekenden Vlaamschen meester der 17de eeuw (nos. 89 en 90). Superieur is een klein portretje van een edelman, anoniem Hollandsch werk uit de 17de eeuw, eenigszins miniatuurachtig behandeld (no. 97).
Onder de voorwerpen zijn zeer goede meubels en porselein, maar nu niets wat een blzondere vermelding verdient.