Pagina:Adama van Scheltema, Eerste oogst (1912).pdf/71

Deze pagina is proefgelezen

XLIX.

VERGEEF MIJ.




Alles is doodstil, —
Zoo wit is de maan,
Zij schilfert wat kil
Zilver in de laan, —
  Mijn hart is heel stil.

Alles lijkt heilig, —
Ach ! alleen één woord
Rust niet — — 't is veilig,
Niets heeft me gehoord,
  De aarde is heilig.

0! bij dat woord schreit
Iets in het duister, —
Heeft dan niet de tijd
Zijn wijden luister
  Voor mij opengeleid ?

Ach! al wat hij bracht, —
Den heerlijken droom
Van een schoon geslacht —
Ik gaf 't voor den zoom
  Van 'n kleed in den nacht!