Pagina:Adama van Scheltema, Eerste oogst (1912).pdf/97

Van 't leven en het weten neemt!
— — — — — — — — — — — —
 Leun gij dan, maat, op de oude spade!
Zie naar dien gaard en klaren beemd,
 En lees de vrucht van al uw daden

En al uw kommer in den lach
 Van wat vergaat en wordt geboren: —
Uw leven is een dorre dag, —
 Hebt gij een dooden schijn verloren —

Zij gij 't die de eerste paaschbloem vindt
 Om daar de aard mee af te roomen,
Tot de eerste Mei uw dorstig kind
 Over zijn bloesems heen ziet komen,

En gij in den gerusten schoot
 Van Holland's wei u leit te slapen; — —
Maar 't leven verft uw lijf nog rood!
 En roept uw klaren geest te wapen

In 't werktuig dat uw leger teelt,
 In 't voorjaar dat uw moed zal dragen,
Uw onder-gang en op-tocht beeldt
 In de gedaante van de dagen,

Wier ring in u zijn orde herschept.
— — — — — — — — — — — —
 0 gij! gedenk den stillen maaier,
Die vroeg genoeg zijn voeten rept —
 Zie ! zie! daarginder gaat een zaaier!

---