Pagina:Adama van Scheltema, Uit stilte en strijd(1909).pdf/28

Er lag al zilver op de baren —
 Verlangend hielden wij de wacht,
En bleven in den hemel staren — —
Tot er alleen maar sterren waren,
 En om ons heen de stille nacht.

Toen rezen wij in 't kille duister,
 En daalden naar de zee omlaag —
En voor de golven en heur luister,
En bij heur eeuwige gefluister
 Zweeg in ons menschenhart een vraag. — —

---