Pagina:Adama van Scheltema, Uit stilte en strijd(1909).pdf/35

Voort weer, voort ! het duister wast, —
En ik slinger om hem henen —
Hoela ho! — en 'k zit weer vast
Op zijn witte tooverbeenen —
 En ik voel zijn warme schonken
 En wij draven vreugdedronken!
  Hoela hoela hoela beest —
  Draag mij waar mijn hart geneest!

Draag mij over heg en steg —
Draag mij, draag mij, breng mij verre
Van de woeste wereld weg
Naar de witte lichte sterren —
 Draag mij van de zwarte paden
 Naar die stralende genade!
  Hoela hoela hoela beest —
  Draag mij naar dat zalig feest!

---