Pagina:Adama van Scheltema, Uit stilte en strijd(1909).pdf/47

Deze pagina is proefgelezen

XX.

WAAKT OP PROLETAREN!


Het is lente geworden — waakt op proletaren!
Wekt elkaar voor het teedere feest van den Mei,
En herstelt en hertelt en verzamelt uw scharen —
Weer een jaar van den oorlog op aarde is voorbij.

Weer een jaar is de strijd tusschen menschen gestreden,
Weer een winter van jammer en leed is volbracht,
En weer komt onze stoet langs de wegen geschreden
Als een donkere vlek op de aarde — die lacht.

Zie die lacht! en met al hare bloeiende toppen,
Vol van geurende zomerbeloften, opzwelt
Tot een ruiker van duizend ontelbare knoppen —
En wij hebben de hoofde' en de harten geteld! —

Hoe vaak keert nog die lente voor ons proletaren,
Hoe vaak gaat zij voorbij aan ons zonneloos hart —
Tot hoe lang neemt de greep van een groep tollenaren
Ons het loon van den arbeid — de vrucht onzer smart ?

Wanneer zullen die vaandels het lentefeest vieren,
Niet verstrooid hier en ginds, als een bloem in de wei,
Maar vereend tot een leger van roode banieren,
Naast elkaar — als een land roode tulpen in Mei ?