Deze pagina is proefgelezen
Als de avond daalde van de bergen,
Zag zijn hunkerend hoofd den gloed van het leven,
Dat rijst op de weerld dat verging in zijn boezem,
En zijn stem vroeg den sterren genezing —
En stierf ver weg in de bergen —
Toen is hij gestorven!
Maar onze strijd stuurt zijn echo's aan bergen en dalen!
En roept hem weer, als het blaast tot den aanval.
Als wij klimmen tot het licht op de bergen,
Dan dreunt zijn gebeente van vreugde!
En zijn ziel vecht met de voorsten —
Maar hij is gestorven!
