Het kan den lezers noch der lezeressen van deze bladen onverschillig zijn, wanneer wij hunne aandacht eenige oogenblikken bepalen bij het druipend vloeibare omkleedsel der planeet, die wij bewonen; wanneer wij hun derhalve de zee of den oceaan te beschouwen geven, die zooveel overeenkomst aanbiedt met een ander vloeibaar omhulsel onzer aarde, met de luchtzee of den dampkring.—Of zou het niet belangrijk mogen heeten, eene stof te onderzoeken, al is het dan ook niet zeer uitvoerig, die bijna drie vierde deelen inneemt van de oppervlakte der aarde, en met welker bestaan de onderhouding van ons leven onafscheidelijk zamenhangt? Hoewel de te geven trekken slechts eene vlugtige schets zullen uitmaken, vleijen wij ons, dat deze belangstelling zal opwekken, te meer daar wij de hoofdkleuren er van ontleend hebben aan de vruchten des onderzoeks van den geleerden von humboldt, in zijnen Kosmos kenbaar gemaakt.
Wij kunnen de uitgestrekte vochtmassa, die de groote diepten vult, welke in de aardoppervlakte aanwezig zijn, hoofdzakelijk uit twee oogpunten beschouwen: vooreerst kunnen wij dien oceaan aanzien, als enkel wetenschappelijk voorwerp van onze waarneming, zooals hij behoort onder stoffen in de natuur, die rondom ons aanwezig zijn, en als zoodanig een deel uitmakende van de ligchamen, met welker beschrijving zich een stelselmatig natuuronderzoek onledig houdt; en ten andere volgens den invloed, dien
