EEN AREND GEVANGEN DOOR EEN OESTER.
In lyell's A second visit to the United states of North America, Vol. I. p. 312 leest men het volgende.
De soort van oester (Ostrea virginica) welke (namelijk bij het eiland Cockspur aan den mond der Savannah) zeer overvloedig is, gelijkt veel op onze gewone Europeesche oesters (Ostrea edulis), wanneer zij afgezonderd leeft; maar zij, die in groepen leven of op banken, tusschen hoog en laag water, verliezen hunne ronde gedaante en worden veel langwerpiger. Kapitein alexander, een artillerie-officier, in dienst der Vereenigde Staten, verhaalde mij, dat hij eens, in den zomer van 1844, eenen grooten arend (Aquila leucocephala), wiens vlugt van het eene uiteinde der uitgebreide vleugels tot aan het andere ongeveer zes voeten bedroeg, nabij de bank voor de Savannah, door zulk eene oester gevangen zag. De arend had zich op het schelpdier gezet, om het te verslinden, toen dit plotseling zijne kleppen sloot, en de klaauw des vogels daartusschen vast geklemd bleef. Hoogst waarschijnlijk zoude de oester zijnen vijand hebben vastgehouden, totdat de opkomende vloed dezen zoude hebben doen verdrinken; doch de kapitein, die in eene boot was, wierp eenen strik om den arend, en bevrijdde toen zijnen klaauw van de klem. Hij klapwiekte op eene geweldige wijze met zijne vleugels, toen zij naderden, maar vermogt niet te ontsnappen.
