leven, zwemt toch steeds elk op zich zelven. Zijne wijze van zwemmen is van die der andere visschen zeer onderscheiden en niet ongelijk aan die van den snoek. De baars schiet plotseling regt vooruit, blijft nu een oogenblik in volkomene rust en herneemt dan weder in eens zijne voortgaande beweging, zwemmende dus als bij sprongen. Somtijds in den zomer, als er vele larven van tipulae en libellulae op het water zwemmen en de culex pipiens of gewone mug boven het water danst, springt de baars uit het water op om die diertjes te bemagtigen. In deze bezigheid verschuilt hij zich onder het blad van eene waterplant of tusschen het riet; en schiet dan in eens op zijne prooi los, de Zweden zeggen dan van den baars: han stimmt er, de Duitschers er drängt sich; en daar de baars bij dien sprong uit het water te gelijkertijd met den horizontaal gerigten staart eenen slag doet op de oppervlakte des waters, die een klank geeft als of iemand op het water spuwde, zoo geven de Zweedsche liefhebbers van baars, met den vinger eenen tik op het water, hetwelk alsdan een vrij gelijken klank geeft, om zoo doende den baars te lokken, verbeeldende hij zich dat op die plaats een zijner kameraden bezig is met stimmar.
Het gewone voedsel van den baars bestaat uit wormen, insecten, kleine vischjes, en zelfs ontziet hij de jongen van zijne eigene soort niet. Yarrell vond in eenen baars van tien duim lengte, tien andere baarsjes. Gulzig is hij in de hoogste mate en dit gebrek is dikwijls de oorzaak van zijnen dood: stekelbaarsjes namelijk, door hem ingeslokt wordende, zetten hunne scherpe stekels op in de keel of in den slokdarm van den baars, blijven daar dus vastzitten en doen den overweldiger sterven. Volgens lacépède eet hij ook jonge adders, kikvorschen en zelfs jonge waterratten.
De baars moet drie jaar oud zijn om kuit te schieten; hij is dan gewoonlijk zes duim lang, en die lengte kan men als die van een volwassen baars aannemen.
Tot hoelang hij voortgroeit is niet bekend; zoowel hier te lande als in Frankrijk en Zwitserland wordt hij zeer zeldzaam langer dan 15 duim, en weegt hij alsdan ongeveer drie pond. Engeland schijnt het gunstigste land voor de ontwikkeling van den baars te zijn; in de wateren van Richmondspark zijn baarzen van vier pond gevangen,
