ELEKTRISCHE HUIZEN.
Het is misschien wel ruim eene eeuw geleden, dat men voor het eerst elektrische vonken zag "overspringen" tusschen het menschelijk ligchaam en eenen geleider. Aan iedereen, die wel eens proefnemingen met eene elektriseermachine heeft bijgewoond, is dan ook het isoleerbankje bekend: dat plankje met glazen pooten, waarop de heldhaftigste uit de aanwezigen het eerst zich plaatst, met een metaaldraad, aan den conductor der elektriseermachine verbonden, in de eene hand, en met de andere, terwijl de machine gedraaid wordt, aan ieder die hem te na komt, regts en links, vonken uitdeelende. Wie zulke vonken voor het eerst voelt, heeft niet dadelijk lust om zich nog eens daar aan bloot te stellen en deelt de verbazing van hem die ze voor 't eerst ziet; de habitué van zulke elektrische speelpartijtjes doet zijn best om door zijn uiterlijk te toonen dat hij er niets verwonderlijks meer in vindt.... en de natuuronderzoeker buigt het hoofd, terwijl hij bedenkt hoe weinig wij toch nog van dit alles weten.
Toch hebben deze elektrische vonken eene uiterlijk zigtbare oorzaak; de minst ingewijde bemerkt dadelijk dat de oorsprong dier vreemde verschijnselen gezocht moet worden in dat werktuig met die glazen schijf. Zijn deze dus reeds voor iedereen opmerkenswaard en verrassend, hoeveel meer moet dit niet het geval zijn met andere, welke schijnbaar zonder oorzaak, althans zonder eenige zigtbare oorzaak zich vertoonen! Wat moet het eene vreemde gewaarwording zijn, van iemand die ons te gemoet treedt bij het binnenkomen van een vertrek, waarin geen spoor van eenig elektrisch werktuig te zien is, als wij de hand naar hem uitstrekken, eene vonk te ontvangen, hem vonken te zien afgeven aan allerlei voorwerpen, ja welhaast zich zelf elektrisch te gevoelen en de hand slechts naar een metalen voorwerp, een deurknop b.v., te behoeven uit te strekken,
