deze zoo wijd gekozen; met eene naauwere zou waarschijnlijk de gevoeligheid nog grooter zijn geweest. Een ligt gewreven barnsteenknop brengt reeds op drie à vier palmen afstand den straal, die zich op de helft der hoogte begint te verdeelen, tot zamen trekking.
De door fuchs gegeven verklaring evenwel is geheel onhoudbaar. De door hem te hulp geroepen aantrekking, die de door verdeeling geëlektriseerde waterdroppels op elkander uitoefenen, zou ten hoogste eene mindere uiteenwijking, maar nooit eene geheele zamensmelling dier droppels kunnen te weeg brengen; want zoodra zij elkander aanraken, kan de bipolaire toestand der droppels, en dus de kracht, die ze volgens fuchs bijeenhoudt, niet meer blijven bestaan. Zij zouden dus, indien zij tot aanraking kwamen, dadelijk weder uiteen moeten spatten; hetgeen niet geschiedt. Buitendien kan deze geheele aantrekking alleen voor de ten opzigte van het inducerende ligchaam achter elkaar gelegene droppels bestaan; de naast elkaar gelegene worden volkomen gelijknamig geëlektriseerd en moeten elkaar afstooten. De droppels zouden elkander dus in de rigting der elektrische werking moeten naderen en in eene andere, loodregt daarop, zich van elkaar moeten verwijderen.
Snelheid van het geluid in vaste ligchamen.—Masson heeft hierover eene reeks van nieuwe onderzoekingen gedaan. De snelheid van het geluid in de lucht, 353 meters in 1" bij 0° als eenheid aangenomen, is die in
De Stereomonoskoop (monostereoskoop?) van claudet. Voor eenigen tijd gaven wij in dit bijblad (1857, bl. 93) verslag van de verklaring door claudet gegeven van het relief, waarmede zich het beeld der chambre obscure op het matte glas vertoont. Voor korten tijd is eene fraaije toepassing; bekend geworden, die claudet heeft gemaakt van hetzelfde feit, hetwelk aan deze verklaring ten grondslag lag. Hij plaatst voor een mat glas eene gewone stereoskopische dubbel figuur, helder genoeg verlicht, om, door twee tusschen de figuur en het mat glas geplaatste bolle lenzen, van elk der beide deelen daarvan een duidelijk beeld op het matte glas te verkrijgen. De assen dier beide lenzen convergeren zoo, dat de beide beelden op het glas elkander juist bedekken. Plaatst men zich du op geschikten afstand achter dit glas, dan ziet men schijnbaar één beeld, maar eigenlijk twee verschillende: met het linker oog namelijk het beeld
