Pagina:Album der Natuur 1860.djvu/133

107

OF ZOOGENAAMDE "KOPPENSNELLERS" VAN DIT EILAND.

eenigen tijd opgedolven en nu verder tot asch verbrand en de asch in bijzondere aarden potten verzameld, aan de urnen der Romeinen herinnerende. Dat de lijken bij sommige stammen niet worden begraven, maar "met het hoofd benedenwaarts, aan de stammen van bepaalde boomen vastgehouden", vind ik alleen bij Mevr. pfeiffer vermeld; misschien is dit een misverstand van een feit, onder anderen door schwaner vermeld, dat soms volwassenen, doch vooral de kinderen bij vele Dajaksche stammen, onder anderen die der Ot danom's, in holle, doch nog levende boomen worden begraven; welligt een dichterlijk denkbeeld over het voortbestaan na den dood! Sommige stammen zetten hunne lijken, of de in potten verzamelde asch van dezen, in rotsholen bij. Behalve vele andere zaken (levensbehoeften en lijfsieraden) worden veeltijds de vroeger "gesnelde" hoofden, of die van bedienden en slaven, welke ter eere of tot het geleide van den overledene zijn geslagt, in de kist mede gegeven, of in de nabijheid van deze openlijk ten toon gesteld. De hierdoor, door "Nibong"-palmen, als ook door de vroeger beschrevene "ampatang"-beelden (blz. 80), soms ook door kleine "blanga's" gekenmerkte begraafplaatsen worden door de inlanders steeds met hooge onderscheiding bejegend. Toen schwaner, op één zijner reizen, eens eenige, in het wild groeijende palmboomen wilde laten omhouwen, weigerden zijne Poeloe-petaksche roeijers dit bepaaldelijk, "uithoofde zij in de nabijheid dier boomen de overblijfselen eener vroegere begraafplaats hadden ontdekt." Bij de begrafenis zelve worden, na de voorafgegane treurplegtigheden,—waarbij soms door de naastbestaanden lang en luid wordt geweend, in eene eigene kleederdragt en houding, die ons onze vroegere "huile-balken" voor den geest roept,—luidruchtige "doodfeesten" gevierd, in het Zuid-Oostelijk gebied zoogenaamde "bilians"-feesten (bladz. 81), die vaak dagen lang duren. Behalve dat daarbij in de hoog-