Pagina:Album der Natuur 1860.djvu/167

Deze pagina is proefgelezen
141
OF ZOOGENAAMDE "KOPPENSNELLERS" VAN DIT EILAND.

reizigers, hulpelooze vrouwen, weerlooze kinderen;—ware strooptogten, moord-geschiedenissen alzoo, alleen met het doel om zoo spoedig mogelijk een of ander afgehouwen hoofd, onverschillig welk, mede te brengen! Voornamelijk deze laatste handelwijze wordt, zoo als vrij gelijkluidend door alle reizigers staat vermeld, veeltijds op eene lafhartige en verraderlijke manier ten uitvoer gelegd. Achter boomstammen, in het hooge, digte gras of in eenige andere hinderlaag verscholen, wacht men het voorbij trekkende slagtoffer af en verwondt dit alvorens door een of meer vergiftige blaas-pijlen, of wel men wacht tot .het individu in slaap is gevallen en brengt dit dan eenen zwaard-houw toe in de beenen,—waardoor ongeschiktheid tot verdediging of ontvlugten wordt beoogd,—waarna in beide gevallen een behendige slag het hoofd van den romp scheidt. Hieruit blijkt in ieder geval, dat, hoezeer het "snellen van hoofden" door de inlanders als een bewijs van moed wordt aangezien, deze intusschen niet is gelegen in de uitvoering, maar alleen daarin, dat zij, die op dezen roof uitgaan, insgelijks dikwijls zelve blootstaan aan een gelijksoortig lot.

De afgeslagene hoofden worden gemeenlijk in daartoe afzonderlijk bestemde mandjes medegevoerd; deze zijn vervaardigd van "rottan" en meestal versierd met schelpjes (zoogenaamde "katjes"), of ook wel met gevlochten menschenhaar, gelijk ik er vroeger een, aan den Off. v. Gez. bij de Marine peters toebehoorende, heb gezien. In het Noorden is dit volgens keppel niet altijd het geval, maar worden de "gesnelde " hoofden ook wel medegenomen, hangende aan een koord om het lijf, terwijl die daaraan zijn bevestigd door vastknooping aan eenen lok van het hoofdhaar. Zelfs gedurende den slaap verlaten zij dezen "kostbaren schat" niet. Dat in Broenei de koppensnellers-manden overigens wel eens in gebruik zijn, bleek mij uit eene mededeeling van brooke. Hij ontving zelfs het berigt, dat een hem vijandelijk gezinde stam aan de Sareboes-rivier te kennen had gegeven, dat men het daar op zijn leven had gemunt; het opperhoofd van dien stam had in de rigting naar Serawak eene zoodanige "mand" in een' hoogen boom gehangen, bestemd om bij de eerste gelegenheid brooke's hoofd te bevatten!

Bij de terugkomst van "assan-togten ", vooral wanneer die ten