Indachtig aan zijn droom, trachtte flamel den verborgen inhoud van die geheimzinnige twee bladen uit te vorschen. Welke moeite hij echter deed, hoe vurig hij God bad zijn verstand te verlichten en niettegenstaande hij eene kopie van die twee bladen—want het boek zelf hield hij verborgen,—aan verscheidene geleerde klerken vertoonde,—alles was te vergeefs. Eindelijk begon hij volgens de aanwijzingen van zekeren dilettant in de alchemie, een licentiaat in de medicijnen, Maître anseaulme, eene reeks van proefnemingen, die hij gedurende twintig jaren voortzette,—maar na verloop waarvan hij nog even weinig gevorderd was, als toen hij begon.
Toen eerst viel hem iets in, waaraan hij, vreemd genoeg, nog niet gedacht had, namelijk, of hij, ten einde een door een Israëlitischen priester geschreven boek te verstaan, niet best zou doen een of anderen geleerden Jood te raadplegen. Deze vond men het meest in Spanje, en, na kort maar rijp beraad met zijne vrouw pernelle, zijne getrouwe hulp bij al zijne nasporingen, besloot flamel naar Spanje te gaan, eerst naar San Yago de Compostella, ten einde daar den zegen van God en van "monsieur Saint Jacques" over zijne onderneming af te smeeken.
Die reis ondernam flamel in 1378. Maar ook in Spanje vond hij niet wat hij zocht. Teleurgesteld en ontmoedigd wendde hij zijne schreden wederom naar Frankrijk. Maar ziet, op zijne terugreis ontmoette hij te Leon een koopman van Boulogne, die tot vriend had een tot het christendom overgeganen jood, een geneesheer. Het kon toch geen kwaad, dacht flamel, ook dezen de kopijen van zijne geheimzinnige figuren te laten zien. Doch wie schetst zijne verbazing en vreugde, toen Maître canches, zoo was de naam van den Joodschen arts, op het eerste gezigt er van uitriep, dat het boek, waaruit die figuren gekopieerd waren, een allerkostbaarst, uiterst zeldzaam, ja eenig en nergens meer te vinden werk was, geschreven door een der vorsten der alchemie, en hij dadelijk de figuren zóó begon uit te leggen, dat flamel terstond overtuigd werd, dat deze de ware verklaring moest zijn.
Maître canches was met deze ontdekking zoo ingenomen, dat hij besloot met flamel naar Parijs te gaan, daar het boek zelf te zien
