WETENSCHAPPELIJK BIJBLAD.
Australische voorwereldlijke Buideldieren.—Aan eenen brief van Dr. fjerd. hochstetter, den bekenden geoloog der Novara-expeditie, en uitgegeven in de Sitzungsberichte der Kais. Akademie, Bd. XXXV, S. 349, ontleenen wij het volgende over eenige hoogst merkwaardige en lang verloren gewaande overblijfselen van reusachtige voorwereldlijke dieren van Nieuw-Holland.
Men kent reeds sedert lang fossile overblijfselen van zoogdieren uit Australië. Sir t.l. mitchell, de wegens het onderzoek van Australië zoo hoogst verdienstelijke overledene Surveyor-general, had in de merkwaardige beenderenholen van Wellington Valley en aan den Mount Macedon zeer talrijke fossile beenderen verzameld, van welke owen in het jaar 1838 aantoonde, dat zij allen behoorden aan zoogdieren uit de orde der Marsupialia of buideldieren. Verrassend was het resultaat, dat zich nevens groote plantenetende dieren ook de overblijfselen van groote verscheurende dieren bevonden, nevens reusachtige Kangoeroe's ook groote Dasyarus-soorten, veel grooter dan de thans nog in Australië levende kleine roofdieren van hetzelfde geslacht, dieren zooals Dasyurus laniuris en anderen, die eenmaal de bewoners der holen in Australië waren, evenals in Europa Ursus spelaeus en Hyama spelaea, zoodat deze uitgestorvene groote roofbuideldieren in geologischen zin inderdaad als de Australische equivalenten der Europesche holenbeeren en holenhyaena's beschouwd kunnen worden.
Nog merkwaardiger en verrassender overeenkomsten werden later ontdekt.
In 1847 bragt de heer turner, een kolonist in de Darling Downs aan de Condamine River ten westen van Moretoubus, eene groote verzameling van fossile beenderen naar Sydney, die hij uit alluviaal-banken in Kings Creek te zamen met soorten van zoetwaterschelpen, die nog heden in die streek leven, had opgedolven.
Het gelukte aan de gemeenschappelijke pogingen van Rev. w.a. clarke, den heer wall, Curator van het Australische museum, en Dr. leichhardt, uit
