(Anthrenus) museorum, een torretje, weinig langer dan een streep, en dat inzonderheid, en teregt, door de verzamelaars van insekten gevreesd wordt.
Curculio Pini, A. de kever; B. de larve.).
Onder de schadelijkste insekten behooren verder de talrijke soorten van kevers, die de familie der Snuitkevers vormen, aldus geheeten, omdat hun kop tot een soort van snuitje verlengd is, aan welks einde de mond geplaatst is, die van stevige hoornkaakjes is voorzien. Zeer velen voeden zich met de bladeren van boomen, terwijl hunne larven gangen in het hout graven, waarin zij en later de poppen hun verblijf' houden. Als een voorbeeld noemen wij de Curculio Pini, waarvan de larve gewoonlijk in het hout van denne- of sparreboomen leeft. In de onderstaande figuur is een stuk hout afgebeeld met eenige gangen daarin, welke eindigen in grootere ruimten, die bestemd zijn om tot verblijfplaats voor de pop te dienen.
Stuk dennenhout, met gangen en popholten van de larve van Curculio Pini.
Andere snuitkevers boren met hun snuit een gaatje in nog jeugdige vruchten en leggen daarin een ei. De daaruit gekomen larve vindt dadelijk haar voedsel in het omringde weefsel, dat het in allerlei rigtingen doorknaagt. Desniettegenstaande groeit de vrucht nog een tijdlang voort. Heeft de larve hare volle grootte bereikt, dan doorboort zij de schil om eene plaats op te zoeken, doorgaans onder den grond, waar zij den tijd van haar leven als pop veilig kan doorbrengen
