over zich geplaatst te krijgen. U moet weten, madam Grüner," fluisterde hij haar in het oor; dat hij nog maar op proef genomen is, ziet u, en dat het mijn plicht is een oogje in 't zeil te houden."
Zijne dame liet zich niets aan zijne woorden gelegen liggen: zij was ontevreden over hare plaats en over den cavalier, die men haar had gegeven. Zij had er zoo zeker op gerekend naast de jonggetrouwden geplaatst te zullen worden en door den sergeant-majoor naar tafel te worden geleid. Toen zij een paar schepjes soep gegeten had, legde zij den lepel neer en zeide half voor zich zelf op verachtelijken toon. "Liebigs extract!"
In het begin van den maaltijd ging het doodstil toe; het gerammel der lepels, die echter met groote voorzichtigheid werden gebruikt, alsmede het half luide gefluister en gelach van den redacteur en zijne dame, verbrak slechts de stilte.
"Mag ik de heeren verzoeken de glazen te vullen," zeide de bruidegom op eenen toon, die zeer aan den minister Bennecken deed denken. Mijne vrouw en ik nemen de vrijheid de dames en heeren welkom aan tafel te heeten!"
Het eerste glas rooden wijn werd met groote plechtigheid geledigd, terwijl allen met eene lichte buiging van het hoofd naar den kant, waar de jonggetrouwden zaten, groetten.
Christine liet haren blik langs de tafel en door de geheele zaal gaan—'t was een oogverblindende pracht.
Buiten weten van hare moeder had Hilda het vertrek met groen en bloemen versierd, en al het glas en zilver, dat niet mee naar buiten was genomen, ten gebruike gegeven. Naar Christine's begrippen zag de bruiloftstafel er bijzonder prachtig uit. Zoo haar vader haar nu maar te midden van al die heerlijkheid had kunnen zien, dan bleef er niets te wenschen over.
