— 38 —
bijgedragen en voor de toekomst de meeste vruchten belooft. En indien, zoo als wij straks zullen aantoonen, de beoefening der praktische scheikunde alleen scheikundig onderwijs mag genoemd worden, zoo zeggen: wij met Liebig: "Het onderwijs in de praktische scheikunde, de bekendheid met de middelen tot onderzoek, met de wegen die tot ontdekkingen leiden, veroorzaken eene uitgaaf, welke de Staat even goed voor zijne rekening moet nemen, als hij aan de medici eene academische kliniek geeft, aan de botanici eenen plantentuin en de middelen om beide te onderhouden. Hetgeen in de wiskunde een punt, eene lijn is, heet in het scheikundig laboratorium een pond zwavelzuur, salpeterzuur, koperoxijde enz., alles zaken die geld kosten, alles zelfstandigheden die gebruikt moeten worden—om de studerenden met de taal der verschijnselen, met de eigenschappen der ligchamen bekend te maken."
